In Florence, in de Galeria dell'Academia, stonden we voor de David van Michelangelo. Het was 1977.
Ik zei tegen W.: "Weet je waarom Michelangelo zo van wit marmer hield?"
"Nee," zei W.
"Toen Michelangelo zes jaar was stierf zijn moeder. Hij werd toevertrouwd aan een voedster. Het witte marmer was een eerbetoon aan de witte borst en de witte melk van zijn voedster."
"Hoe weet je dat?" vroeg W.
2.
In 1977 bestond internet niet en er bestonden geen mobiele telefoons. Als je op reis ging verdween je (je reisde om te verdwijnen).
3.
Het is opvallend hoe "precies" een omhelzing kan zijn.
4.
Mijn vader was op een aanstekelijke manier zorgeloos. Bij hem in de buurt werd iedereen zorgeloos. Maar vlak voor zijn dood in 1993 zei hij tegen me: "Ik maak me zorgen over je."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten