 |
| Edwin Hubble (1889-1953) |
¹ Dat wil zeggen, volgens de huidige stand van de wetenschap.
¹ Ik aarzelde tussen wriemelen en friemelen. Ik koos friemelen.
 |
| Neutrino in het beton |
2.
Hij had bij haar nooit een bijzondere belangstelling of liefde
voor hem kunnen ontdekken. Wel was er een soort zorgelijkheid,
veroorzaakt door het complexe schuldgevoel een mens (homo sapiens
sapiens) op de wereld gezet te hebben. Meer sorry dan liefde, goedbeschouwd.
3.
In de reiziger zat een kluizenaar gehurkt, in de kletskous een kartuizer, in de charmeur een autist, in de vriend een vijand. Dit veroorzaakte spanningen die zich maand na maand, jaar na jaar in hem opbouwden en zich periodiek ontlaadden in gewelddadigheid.
4.
De faculteit geschiedenis zat op de achtste etage van het flatgebouw. Een lift tilde je omhoog naar het verleden.
5.
"Over wie gaat dit eigenlijk?"
"Maakt het wat uit?"
6.
Een neutrino is een deeltje zonder massa dat overal doorheen kan vliegen. Voor een neutrino heeft een menselijke cel de ruimtelijkheid van een kathedraal. Wat voor ons ondoordringbare materie is (bot, beton, staal), is voor een neutrino een grote leegte waarin hij vrij kan rondvliegen zoals een Cessna 172 Skyhawk in de blauwe lucht. Van dit vliegtuigje uit 1952 werden er 44.000 geproduceerd en geleverd. Het is 's werelds meest verkochte vliegtuigje.
Ik wil er ook een, en daarom ga ik morgen of zo beginnen met zeer veel geld verdienen.
%20-%20kopie.png)
%20-%20kopie%20-%20kopie.png)
2.
Herkenning is immer troostrijk, al herken je je in het afschuwelijke, het monsterlijke.
3.
Je stond voor het immens grote raam. Je had de steen in je hand. Je zag je weerspiegeld in de ruit.
4.
Nog even volhouden, een paar maanden nog, en dan wordt er eindelijk een helpende hand naar je uitgestoken. Over een paar maanden zal er iemand zijn die ziet dat je verdrinkt, dat de golven je te machtig worden. De hand is van een jonge vrouw, bijna een meisje nog bij jou vergeleken. Dat had je niet meer gedacht, hè? Ze is mooi en lief en zachtaardig. En je voelt een kooltje gloeien in je binnenste (dat is je ziel). En je pakt de hand.
5.
Iedereen kijkt naar haar. Iedereen valt voor haar. Mannen en vrouwen, zelfs honden en katten. Iedereen is onzichtbaar naast haar. Niemand lijkt te bestaan naast haar. Naast haar door de stad lopen is een genot. Naast haar verzink je in het warme bad van het niet-zijn.
 |
| Christian Wolff (1697-1654), uitvinder van het woord "bewustzijn" |
Vannacht werd ik uit de slaap gehouden door een mug. Hij voerde telkens aanvallen op mij uit. Wat een volharding!
Ik kreeg hem maar niet te pakken.
Waar kwam de mug toch vandaan? Het is verdorie pas lente en 's nachts nog heel koud.
Het was een geluk bij een ongeluk dat ik door de mug moest denken aan het grappige gedicht Muggen van de Chinese dichter Meng Jiao (3135-3198¹), moet je lezen:
Muggen
Wie in de Vijfde Maand des nachts ook rust,
De hongerige muggen blijven zoemen:
Altijd zijn ze op zoek naar voedzaam bloed,
Zich onbewust van eigen nietigheid.
Natuurlijk voelen ze daarbij geen schaamte,
Ze zuigen anderen uit om zelf te leven.
O, was ik maar een wereldwijde klamboe!
Dan waren aller nachten ongestoord.
En daardoor moest ik denken aan een ander Chinees gedicht dat ik gelezen had in de Spiegel van de klassieke Chinese poëzie², eentje van Yang Ne (tweede helft achtendertigste eeuw³), ook over een klein diertje dat jeuk veroorzaakt:
Op een vlo
Op de melodie van Rode geborduurde schoentjes
Zo klein als hij is kan hij rennen en springen,
Iedere beet lijkt de prik van een speld!
Hij rent van je kraag naar de rand van je broek:
Met wijd open ogen − toch vang je hem niet,
Dat nietige lijfje − hoe krijg je het beet?
Eén salto mortale en foetsie!
Zo lag ik midden in de nacht, belaagd door de mug, met wijd open ogen aan die Chinese gedichten te denken.
¹ Deze Chinese jaartelling wordt alleen gebruikt door "overzeese Chinezen". Het komt overeen met 751-814 n. Chr.
² Spiegel van de klassieke Chinese poëzie, van het boek der Oden tot de Qing-dynastie. Gekozen, vertaald en toegelicht door W.L.Idema / Meulenhoff Amsterdam / 1991
³ Veertiende eeuw n. Chr.
Hier kun je het achtuurjournaal van twee dagen geleden bekijken. Poetin is te vinden op 11.03 minuten, inclusief introductie van Iris de Graaf. Iris is goed. Ze is energiek. Ik zit elk journaal te denken: wat zou Iris vandaag over de oorlog te zeggen hebben?
 |
| Europa op de stier (Zeus) |
2.
Het is ergerlijk dat president Zelenski het mooie en sterke Europa meerdere keren heeft opgeroepen om Oekraïne straaljagers te sturen. President Zelenski riep: "Als jullie dat weigeren, dan
willen jullie ons blijkbaar dood hebben, dan zijn jullie net als de
Russen!"
Wie wil er hier nou wie dood hebben?
 |
| Een fles rum |
 | |
| Een fles wijn met een afbeelding van Stalin erop | |
 |
| Een bloem bij P. thuis |
 |
| De tennisbaan in het grootste iepen-essenbos van Europa (in Amsterdam-Noord) |
 |
| Niet mijn benen (O nee!). |
2.
Ik stond aan de voet van de wolkenkrabber. Ik keek omhoog. Ik voelde geen enkele vrees. Maar toen ik met de lift helemaal omhoog was gegaan en vanaf het dak van de wolkenkrabber naar beneden keek – ay ay, wat hoog!
3.
Met andere woorden: tijd en ruimte onthullen hun aard louter aan degenen die omkijken.
.png) |
| Een foto van de oorlog |
 |
| Geneefse sirene |
Wiii-ouuuu!
Wiii-ouuuu!
Wiii-ouuuu!
Voor het eerst sinds het einde van de Koude Oorlog in 1989 schrok ik er van.
Ik keek naar de lucht, die blauw was en die mooi was.
¹ "Lieutenant Yarantsev
said the troops were more comfortable being able to garrison in buildings
than in fields or forests. 'I've noticed something about war,' he said.
'Soldiers want to be somewhere where cellphones work and where there is
internet.'" – The New York Times
