Geen lachje fladderde uit het gezelschap omhoog |
Hij had zoiets nog nooit meegemaakt.
Het huis was altijd vol mensen, zelfs als de familie er helemaal niet was.
Bij hem thuis was alles ongemak. Bezoek kwam rechtop, zat rechtop en vertrok rechtop. Geen lachje fladderde uit het gezelschap omhoog. Maar hier – hoe was zo veel plezier mogelijk?
Het leek een andere wereld, vrijer, lichter, blijmoediger dan de wereld die hij tot nu toe had gekend (de wereld waar hij vandaan kwam). Als het laat werd kon hij blijven logeren, er was altijd wel een bed over of er werd snel een bed voor hem opgemaakt. En dan kroop hij erin, vurig hopend dat een van de zussen die nacht bij hem onder de dekens zou kruipen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten