Schaduw van wijnglas en fruitschaal

Schaduw van wijnglas en fruitschaal
op de muur in het huis van mijn moeder

Oef, wat een moeilijkheden

Ik zag Marieke Lucas Rijneveld op tv. Zij¹ voelt zich een meisje (Marieke) én een jongen (Lucas).
Mijn moeder zegt dat ik een boek van haar moet lezen.
Marieke Lucas Rijneveld kan mooi zingen.
Zij zong op tv het lied Verdronken vlinder van Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot.
Zij speelde zelf gitaar.
Het was geen rode gitaar en geen blauwe gitaar maar een witte gitaar.
Tegelijk gitaarspelen en zingen is moeilijk, dus chapeau!
Met zo iemand, die zoiets kan, zou ik wel bevriend willen zijn.
Op Wikipedia staat dat zij niet graag met "hij" of "zij" wordt aangesproken. Zij zou graag willen dat er een apart Nederlands woord komt voor mensen zoals zij, die zich een meisje én een jongen voelen. Maar waar haal je zo'n woord vandaan?
Oef, wat een moeilijkheden. Ik hoop maar voor haar dat er snel zo'n woord gevonden wordt.
Dat het een mooi woord mag zijn.

¹ Toen ik haar voor het eerst op tv zag dacht ik: wat een mooi meisje.

Er vallen gaten in de wanden

Sinds ik een smartphone bezit, begrijp ik de paniek van kinderen die aan een smartphone verslaafd zijn.
Het gevoel van heelheid, compactheid, beslotenheid van het innerlijk wordt erdoor aangetast (voor zover dit gevoel ooit de kans heeft gekregen om zich te vestigen).
Van alle kanten en op elk tijdstip van de dag en de nacht stromen de berichten naar binnen (en naar buiten).
Er vallen allemaal gaten in de wanden.

Door te schrijven maakt ze zich mooi

Ik was in mijn ouderlijk huis. Ik sliep in een kamer met stapels boeken op de grond. Ik pakte het boek dat bovenop de dichtstbij staande stapel lag. Het dichtst bij mijn bed bedoel ik. De kamer was onverwarmd en het boek was koud. Het boek was geschreven door "de grande dame van de Nederlandse literatuur" Connie Palmen. Ik ging lezen. Het was al laat. Na twee bladzijden dacht ik: "Door te schrijven maakt ze zich mooi. De literatuur is haar make-up."
Toen viel ik in slaap.

Over winter en zomer

Winterlandschap door Bob Ross, die
aan het fluisteren zijn roem dankt

Sinds gisteren worden de dagen langer en dat wordt genoemd: winter.
Vanaf 21 juni volgend jaar worden de dagen korter en dat wordt genoemd: zomer.
Winter is het langer en warmer worden van korte dagen.
Zomer is het korter en kouder worden van lange dagen.

Over knoflook

Arme mensen hebben meer lichtjes in de spar

Doperwt voor in de spar

Onze spar¹ is gearriveerd.
Hij kwam zelf uit het bos onze straat in lopen, belde bij ons aan, liep de trap op en ging in de hoek van de kamer staan.
Nu is hij helemaal opgetuigd, maar ik vind dat er te weinig lichtjes in zitten.
"Er moeten meer lichtjes in," zei ik tegen M. (19).
"Waarom?" vroeg ze.
"Lichtjes zijn een teken van rijkdom."
"Nee hoor," zei M, "uit meerdere studies is gebleken dat arme mensen meer lichtjes hebben."
De mooiste versiering in onze spar is een opengebarsten doperwt. Ook heel mooi is de knoflook.

¹ ("Kerstboom")

Het internet is autistisch

1.
Mark Zuckerberg is oprichter van Facebook (mede).
Veel mensen die hem ontmoet hebben, denken dat hij autistisch is.¹
Ik denk dat ook, al heb ik hem nooit ontmoet.
Ik denk dat hij de dingen van de mensen niet goed begrijpt.
Zo kijkt hij, zo praat hij en zo beweegt hij.
Aan de manier van bewegen kun je alles zien.
"Alles?"
"Alles."
Vermoedelijk zijn niet alle mensen die het internet vorm gegeven hebben autistisch.
Maar zonder autisme had het internet niet bestaan. Ja, het internet is een schepping van het wereldwijde autisme (geen complot).
Dankzij het autisme communiceren wij nu met elkaar op vereenvoudigde, geformaliseerde manieren. Je kunt zeggen: het autisme heeft de wereld omgevormd, om haar te kunnen begrijpen en het in haar uit te kunnen houden.
Bravo autisten (duimpje omhoog).
Lang leve. 

2.
Het internet is autistisch (duimpje omlaag).
Misschien – waarschijnlijk – zal het met het internet en de sociale media uiteindelijk zo gaan als met de atoombom: het is uitgevonden, het bestaat, maar iedereen is het erover eens dat je het beter niet kunt gebruiken (er zal alleen nog met internet gedreigd worden). Zie de Filippijnen, waar het internet tot dusver de grootste schade heeft aangericht.

¹ Zie hier een beknopte omschrijving van het autisme.

Mark Zuckerberg zuigt data door een rietje

Ik blijf ongedeeld

Marilyn Monroe

Voor het eerst in m'n leven heb ik een smartphone.
Dit is al meteen niet waar: eerder had ik een Blackberry.
Op een dag gooide ik mijn Blackberry uit het raam. Ik had al spijt toen hij nog onderweg naar de straat was. Een seconde na het ontstaan van mijn spijt spatte de Blackberry uiteen op de straatstenen.
De Blackberry zag er – toen hij nog heel was – uit als het dashboard van een snelle auto, maar mijn nieuwe smartphone ziet eruit als een poederdoosje. Ik voel me er verwijfd mee, dus ik ga er niet in het openbaar mee rondlopen.
Ik kan de camera van de smartphone zo instellen, dat hij naar me terugkijkt. Dan zie ik mezelf zoals een vrouw zichzelf ziet in het spiegeltje van haar poederdoosje. Op die manier zou ik een selfie kunnen maken.
Wat zitten er veel mogelijkheden om mijn leven met anderen te delen op de nieuwe smartphone! Ik kan bellen, sms-en, zoomen, skypen, emailen, whatsappen, instagrammen, facebooken, twitteren, bloggen, vloggen, locatiedelen en nog veel meer.
Telkens wanneer ik zo'n mogelijkheid wil activeren, wordt me gevraagd om toegang te verschaffen tot al mijn gegevens, met behoud van mijn privacy. Ik beschouw dit als een contradictio in terminis, dus sta ik het niet toe, waardoor ik van de vele nieuwe mogelijkheden geen gebruik kan maken, jammer. Ik blijf ongedeeld.
Alleen whatsapp gaf ik de gevraagde toestemming, en ik voelde hoe een deel van mijn privacy gretig uit de trillende smartphone gezogen werd. Daarna klonk er een boer (burp!).

Op de foto: Marilyn Monroe met smartphone avant la lettre

Internet is een hersenspoelerette

 

Internet is een hersenspoelerette

Shoephone

Ik had een nieuwe intelligente telefoon gekocht, een smartphone. Het was een hele mooie en een hele goeie.
Degene voor wie ik hem gekocht had wilde hem niet hebben. Degene wilde niet eens het doosje openmaken waar hij in zat. Toen ik hem er dan maar uit haalde, keurde degene de prachtige smartphone geen blik waardig, o, integendeel: degene reageerde erop alsof het een insect was en deinsde terug.
Deze reactie was het effect van een brainwash.
Het kwam doordat de prachtige smartphone van een ander merk was dan het beroemde merk uit Amerika. 
Internet is een hersenspoelerette.
"Wilde jij vroeger, toen je jong was, niet ook een tennisracket van een bepaald merk en niet van een ander merk?" vroeg iemand bij wie ik me beklaagde.
"Jawel, zei ik, maar dat was een tennisracket van mooi geperst hout en darmsnaren. Daar kon ik goed mee tennissen. Dit is een telefoon."
(Er is wereldwijd sprake van een fatale overschatting van het belang van communicatie).