Over de miniaturisering van lichaam en geest

Twitterlogo

Sinds een paar dagen werk ik op een iPad.
Je moet hele kleine vingertjes hebben, hele kleine beweginkjes maken en hele kleine korte gedachtetjes hebben om op zo'n dingetje uit de voeten te kunnen.  
Ik wilde iets lezen op Twitter, maar dat kon niet via het iPadje.
Ik moest eerst een wachtwoordje en een naampje intoetsen met mijn vingertjes. Wel werd ik alvast welkom geheten door Twitter: "Verbind met je vrienden en andere fascinerende personen."

Over het verbeteren van nonsens

In 1947 publiceerde Marten Toonder in De Groene Amsterdammer het volgende nonsensgedicht:

En het galmen van de dwalmen 
Sakkert tot een sommellied... 
Maar vergeet de nekker niet

Die verstoken in 't provoken,
Muilend draalt bij vale scherven –
Om daar in filijn te sterven.

Tweeënveertig jaar later, in 1989, kwam de auteur met een gewijzigde versie:

En het galmen van de dwalmen 
Sakkert tot een sommellied –
Maar vergeet de simmer niet.

Die verstoken in 't provoken,
Muilend dort bij vale scherven –
Om daar in filijn te sterven.

"Het bewijs dat ook nonsens verbeterd kan worden," schreef De Volkskrant afgelopen zaterdag snedig.
Maar is het wel een verbetering?

Over terrorisme

Achtentachtigduizend Franse soldaten zijn in het Forêt de Retz op zoek naar de twee terroristen.
Zowat het hele Franse leger zit in dat bos.






Op de foto: het bos van Retz

Ik kan alleen nog buiten roken

N

Maanbeschenen nacht

aarmate ik ouder word slaag ik er beter in om te doen wat ik me heb voorgenomen.
Dit komt doordat ik begin te twijfelen aan m'n onsterfelijkheid.
Ik heb me (bijvoorbeeld) twee maanden geleden voorgenomen om vijftig liedjes van de Beatles uit m'n hoofd te leren en ik kan er nu zeven. Als het zo doorgaat, dan kan ik die vijftig liedjes over twaalf maanden.
Ook heb ik me voorgenomen naar de film The Imitation Game te gaan en ook dat gaat donderdagavond gebeuren. De film gaat over Alan Turing.
Tenslotte heb ik me voorgenomen om niet meer in huis te roken en m'n werkkamer om te bouwen tot een meisjeskamer voor Z. (10). Daarmee ben ik ver gevorderd.
Nu kan ik alleen nog buiten roken, op het balkon, in de koude, maanbeschenen nacht.
Het is niet ondenkbaar dat ik ga stoppen met roken want het lukt me ook steeds beter om me zonder protest neer te leggen bij het onvermijdelijke, al zijn er wel grenzen aan mijn meegaandheid.

Ik was vergeten hoe mooi de muziek van de Beatles is

Haruki Murakami

In de zomervakantie op Mallorca moest ik steeds hard lachen om het boek Kafka op het strand van de Japanse schrijver Haruki Murakami.
Het is een poosje geleden dat ik met plezier een roman heb gelezen. Ik ben blij dat M. (42) afgelopen zomer Kafka op het strand voor mij heeft gekocht want daardoor is er iets teruggekeerd dat ik kwijt was.
Ik las het boek aan zee, elke ochtend van ongeveer zeven uur tot negen uur. Ik dank M. en de heer Murakami hartelijk dat ze mij iets hebben teruggegeven dat ik voorgoed verloren waande.
Zo zie je maar weer dat je niet te snel moet denken dat iets voorgoed verloren is. Dat is meteen weer zo absoluut. 
M. en Murakami hebben mij nog iets anders teruggegeven dat ik in mijn onbedwingbare absoluutheid voorgoed verloren waande.
Toen ik terugkwam uit Mallorca vertelde ik aan een musicus dat ik zo gelachen had om het boek Kafka op het strand, en dat hij het beslist ook moest lezen, en toen vertelde hij dat Murakami een boek geschreven heeft met de titel Norwegian Wood.
En omdat hij een musicus is illustreerde hij zijn mededeling met het spelen – uit zijn hoofd – van de akkoorden van het nummer Norwegian Wood op mijn piano.
Ik was vergeten hoe mooi de muziek van de Beatles is.

Over 6 januari

Sparren in Noorwegen

Tot nog toe hield ik de spar¹ altijd tot 6 januari in huis.
Dat doet mijn moeder ook.
Ze is bijgelovig.
Ze zegt dat het ongeluk brengt als ze de spar eerder of later dan 6 januari weg doet.
Dit jaar heb ik de spar er op 2 januari al uitgegooid.
Ik heb hem uit het raam gegooid.
Het liefst neem ik geen spar in huis, maar het ruikt zo lekker. 

¹ ("Kerstboom")

Welk rokje zal ik aantrekken?

"Welk rokje zal ik aantrekken? Deze?"

 
"Of deze?"

 

"Maar ze zijn allebei precies hetzelfde."
"Dat bedoel ik."  

Uit: een gesprekje met Z. (10)