Ik wist toen nog niet wat houden van was

El Cor Reial, 1953, Salvador Dalí

Z.: "Na hoeveel jaar begon je van mij te houden?"
Ik: "O, meteen, liefje. Ik hield van je zodra ik je zag. Ik hield al van je toen je nog in de buik zat."
Z.: "Maar ik nog niet van jou, want ik wist toen nog niet wat houden van was."

 

 Uit een gesprekje met Z. (9)

Over verplaatsing

Het Engelse woord voor bank

Hier zie je M.'s (12) worsteling, tijdens een proefwerk, met het Engelse woord voor divan of bank. Ze begon met cuch. Dat streepte ze door, terecht. Daarna kwamen cutch en couth, ook doorgestreept. Toen noteerde ze: couch. 
Dat was goed lieverd! 
Maar nee, toch maar niet, bij nader inzien. Vervolgens kwamen nogmaals cuch en cutch, coch en tenslotte dan toch maar weer cutch. Ja, dat moest 't zijn.

Veranderen is moeilijk

Iemand die ik ken heeft een alter ego. Het is in de loop der jaren gegroeid. Het heeft niks te maken met een ziekelijke psychische toestand (dissociatie). Het is meer een alter ego van artistieke aard, dat af en toe ook in niet-artistieke zin van pas komt. Zoiets wil ik ook wel. Als je bepaalde tekortkomingen hebt, zoals ik, dan kun je ernaar streven om te veranderen. Maar veranderen is moeilijk. Zelfs heel moeilijk. Onmogelijk, welbeschouwd. Een alter ego oprichten heeft meer kans van slagen. Het oorspronkelijke ego kan dan gewoon blijven doormodderen zoals het gewend is.

Onderbrekingen zijn verontrustend

Er was nog een kwartier te gaan tot het nieuws van acht uur. Zou ik alvast beginnen met het schillen van de stoofperen (ongeveer een half uur werk) of zou ik ermee wachten tot na het nieuws? In verband met mijn psychologie op basis van onze perceptie van tijd is dat geen gekke vraag.
Omdat ik niet hou van onderbrekingen, ben ik in zo'n situatie – stoofperen, nieuws – geneigd om te denken: eerst maar het nieuws, en daarna de stoofperen. Onderbrekingen zijn ergerlijk, vind ik. Zelfs een tikje verontrustend. Als ik voorzie dat ik iets niet zonder onderbreking of onderbrekingen kan afmaken, dan stel ik het vaak uit tot 's nachts, als iedereen slaapt en onderbrekingen niet erg waarschijnlijk zijn. Zo doe ik al mijn hele leven.
Maar nu dacht ik: waarom zou ik dat kwartier verspillen met niksdoen? Ik begin gewoon met het schillen van de stoofperen. Als het nieuws erop komt leg ik ze even weg, daarna hervat ik het schillen weer!

Over schaken

Ik volg de tweekamp om het wereldkampioenschap schaken tussen Viswanathan Anand en Magnus Carlsen in de stad Chennai in India. Het is voor het eerst dat er geen Rus meedoet in een tweekamp om de wereldtitel. Ik zit er nog over te denken wat dit te betekenen heeft. Hieronder zie je een enerverend fragment (let vooral op Magnus Carlsen):

Ze zijn op tv gekomen

Inderdaad zijn de vier vriendinnen in hun tentje op tv gekomen (in het ochtendnieuws van AT5).

Komen we op tv?

Het snoeptentje. Links: camera van AT5

Z. (9) en haar drie vriendinnen gingen op de dag van Sint Maarten vanuit een tentje snoep uitdelen aan liederen zingende kinderen. Ze hadden zeer veel snoep bij zich.
Het snoeptentje was een groot succes. AT5 kwam langs en filmde het tentje. Ook werd er geïnterviewd.
Nu is de brandende vraag van de meisjes: Komen we op tv? Worden we beroemd?

D'un vergadering l'autre

Vandaag heb ik vergaderd over soep. Jawel, daar kun je ook over vergaderen. Ik heb nog nooit zoveel vergaderd als de afgelopen jaren.
De ene vergadering is nog niet voorbij of er dient zich alweer een volgende aan.
Mijn compagnon P. en ik – van Binst & Onderwijl Enterprise¹ – zijn bezig met het ontwerpen van een vergadertafel die kan rennen. Van de ene vergadering naar de andere, door de gangen van een bedrijf, door de straten van een stad!
Zo'n tafel heeft het druk.
Volgens Karel van het Reve was vergaderen voor de talentlozen: "Vergaderen is voor de talentlozen," schreef hij.
Niets is minder waar. Ik heb zelden zoveel plezier gehad en zoveel voor elkaar gekregen als nu, nu ik behoor tot de mensen die vergaderen. Er wordt wel eens gezegd dat vergaderen en creativiteit niet samengaan. Hier speelt het oude, hardnekkige, heroïsch-romantische waandenkbeeld van het individu op.

 

De telgang, ook geschikt voor vergadertafels
(filmpje Eadweard Muybridge)

 

¹ "Binst" is Vlaams voor onderwijl

Wie wil er nou vis?

Donderdagavond 28 november op de KNSM Sociëteit: Soep!

'Prachtige Soep, zo graag gezien
In een hete soepterrine!
Wie snelt niet toe op deze roep?
Soep van de avond, prachtige Soep!
       Pra-hachtige Soe-hoep!
Soe-hoep van de aaa-ha-havond!
       Prachtige, prachtige Soep!'

Een herfstavond met en over soep.
Tussen de diverse gangen door: gastronomische en gastrosofische optredens van Anya van de Wetering van de Soepkalender, Jonah Freud van de Kookboekhandel en Jérôme Gommers van Jérôme Gommers.

'Prachtige Soep! Wie wil er nou vis,
Wild, of wat er verder is?
Wie geeft niet graag zijn laatste spie
voor een lepel vol prachtige Soep?
      Pra-hachtige Soe-hoep!
Soe-hoep van de aaa-ha-havond!
     Prachtige, prachti-GE SOEP!'*

Donderdag 28 november aanstaande: een ongebonden avond op de KNSM Sociëteit. 
Meer informatie volgt snel.

* Droefgeestig liedje uit Alice in Wonderland, snikkend ten gehore gebracht door de nepschildpad.

Traditie is het bloed van de geschiedenis

De avond met schrijver Daan Remmerts de Vries op de KNSM Sociëteit was een groot succes, op enkele kleine puntjes na. Er gaan vaak dingen mis op de KNSM Sociëteit.
We verzetten ons uit alle macht tegen deze traditie, maar aan de andere kant: traditie is het bloed van de geschiedenis.¹
Hoogtepunten van de avond waren:
– een filmpje van een Indiase dierentuin zonder dieren;
– een haai.

De haai

¹ Uit: Salvador Dalí, The Secret Life of Salvador Dalí, Vision Press Limited, 1976.