Over de Beatles

Op de autoradio werd een lied van de Beatles gedraaid.
Wat een mooi lied.
Degene die naast me zat begon te huilen.
"Als ik muziek van de Beatles hoor," verklaarde hij, "dan is het alsof ik zuivere muziek hoor."

We reden 130 km/h

Kippenlever

Vannacht om half drie reden we op de verlaten en duistere A1 in een konvooi van drie auto's vanuit de provincie terug naar Amsterdam.
We reden 130 km/h.
We hadden kerstavond gevierd met op het menu kalkoen, kippenlever en taart.
Ongeveer ter hoogte van Barneveld stond een boerderij in brand.
Het verzengende, laaiende vuur midden in de nacht bood een verschrikkelijke aanblik.

In Hamburg werden The Beatles Ze Pietels genoemd

Paul McCartney (18) in Hamburg, waar
The Beatles Ze Pietels werden genoemd.

 

Iedereen wil meer weten over duiven

The Origin of Species van Charles Darwin verscheen in 1859.
Een criticus schreef: "Jammer dat er niet meer over duiven in staat. Iedereen wil meer weten over duiven. Als Darwin uitgebreider over duiven had geschreven, dan zou het boek een stuk beter verkopen."

Hij speelde de noot die buiten het bereik van zijn hoorn lag

De beste hoornspeler van Engeland

Het lied For no one ontstond in 1966 op de wc van een Zwitsers chalet in het hoofd van Paul McCartney.  
Hij vroeg aan Alan Civil om de hoornsolo in For no one te spelen.
Alan Civil was de beste hoornist van Engeland.
Hij las de partituur en zei dat er een noot in zat die buiten het bereik van zijn hoorn lag.
Niettemin speelde hij die noot.

Ik moet op zangles

Ik kan nu ook het lied For no one van de Beatles. Zoals ik eerder al schreef ben ik van plan om vijftig liedjes van de Beatles uit m'n hoofd te leren.
Iemand die ik ken, R., kan hoorn spelen en die wil de hoornsolo in For no one wel op zich te nemen.
Maar ik moet nu wel op zangles. Mijn eigen zang doet soms pijn aan mijn eigen oren. Dat kan ik ook de hoornspeler niet aandoen.
Ik merk dat ik beter zing naarmate ik luider zing. Maar thuis durf ik niet luid te zingen, in verband met de buren en mijn gezin. Luid zingen durf ik wel als ik buiten ben (bijvoorbeeld in een weiland).
Het is niet gemakkelijk om de teksten van de Beatles uit m'n hoofd te leren. Het zijn ijzig heldere teksten, maar ze zijn ook slordig. Een prettig soort jongensslordigheid, dat wel.

Ik moest shampoo en douchegel kopen

Ik was in Albert Heijn. Ik moest shampoo en douche-gel kopen voor M., M. en Z.
Staande bij de schappen met douchegels en shampoos rook ik aan een grote fles van het merk Axe.
Ik rook niks, dus kneep ik zachtjes in de fles. Meteen spoot er een hele klodder gel uit, recht in m'n gezicht.
Wat een stank zeg. Ik herkende meteen de geur die ik vaak ruik in gezelschap. Een weeë, zoete geur, niet zo opdringerig als een parfum, maar goed waarneembaar.
Veel mannen smeren zich in met Axe. Dat komt door een reclame waarin veel mooie vrouwen op een met Axe ingesmeerde man af rennen.

Hij ruist en bromt en krast en knettert

We hebben een oude platenspeler gekocht.
Hij ruist en bromt en krast en knettert.
Hij is een knapperend haardvuurtje van muziek. 
Spotify lijkt daarbij vergeleken op centrale verwarming.

Nu begrijp ik

"Nu begrijp ik waarom krekels van echt goud zijn en hoe een melodie in de olijfgaarden in as kan veranderen."







Federico García Lorca

Zijn wij niet allen wachtende reizigers?

Deze houten bank voor wachtende reizigers werd in 1973 door Robert Iezzi ontworpen voor de New York City Subway.
De directie van de New York City Subway laat nu alle houten banken van Robert Iezzi weghalen.
Wat een mooie bank is het!
Die zou ik graag willen hebben.
Zijn wij niet allen wachtende reizigers?

Die werkelijkheid moeten wij onder ogen zien

Nederland in 1982 (Amsterdam)

Vandaag kwam er een Turkse man aan het woord op tv.
Ik kon zijn naam niet goed verstaan.
Toen hij in 1982 in Nederland kwam was er één keer in de week een kwartiertje Turkse televisie voor hem.
Nu zijn er via internet vierentwintig uur per dag mooie Turkse programma's voor hem. 

Hij zei:
– dat grenzen en afstanden niets meer voorstellen nu er internet is. 

– dat integratie daardoor een verouderd idee is geworden.

– dat integratie nooit meer zal komen.
– dat wij die werkelijkheid onder ogen moet zien.

Ik kan niet zingen

1.
Ik ga vijftig liedjes van de Beatles uit m'n hoofd leren.
Ik kan niet zingen. 

2.
Als ik zing vervalt automatisch elke vorm van zelfkritiek. Voor dit verschijnsel zijn meerdere verklaringen mogelijk. Daarover (en over de onwenselijkheid van zelfkritiek) een andere keer. 

3.
Op dit moment kan ik drie liedjes van de Beatles spelen, namelijk:
– In my life;
– Norwegian Wood en
– The long and winding road
Die liedjes kan ik uit mijn hoofd spelen en zingen.
Nu studeer ik op Penny Lane. Het uit het hoofd leren gaat sneller naarmate ik meer nummers ken.  

4.
In Penny Lane komt een raar akkoord voor. Op zich is het akkoord niet raar, het is gewoon E, maar in Penny Lane is het wel raar. Daarom moet je bij dat akkoord ook zingen: "Very strange!"

Zij zegt hoed in plaats van goed

Alan Turing

Zonder Alan Turing zou de tweede wereldoorlog twee jaar langer geduurd hebben.
Hij heeft daardoor tien miljoen mensenlevens gered.
Er is een film over hem gemaakt, The Imitation Game.
Ik hoop niet dat het een slechte film is.
Ik hoop dat hij hoed is.
Ik zeg hoed, omdat ik opeens moet denken aan de oma van mijn nichtje.
Zij is een Vlaamse.
Zij kan de g niet zeggen.
Zij zegt hoed in plaats van goed.
Ik peins erover om ook hoed te gaan zeggen in plaats van goed.

Is het internet een riool?

Iemand vergeleek het internet met een open riool.
Is het internet een riool?
Ik hou het er voorlopig op dat het rioolachtig is ("riolide").

Over zelfonthoofding

Gisteren zat ik in de tram

De blauwbrug over de Amstel

Gisteren.
Gisteren zat ik in de tram.
We kwamen bij een brug over de Amstel.
Heel langzaam reed de tram eroverheen.
Ik dacht: de brug zal toch niet instorten onder het gewicht van de tram?

Einmal ist keinmal

Ik had H. twintig jaar niet gezien. Toen kwam ik hem weer tegen op een zebrapad achter het Paleis op de Dam. We spraken af om te gaan schaken zoals we twintig jaar geleden vaak deden.
H. studeerde toen wijsbegeerte en hij was al een zakenman. Je zult denken: een wijsgeer in zaken? Jawel. Een studie wijsbegeerte is bijzonder goed geslaagd als de student een zakenman wordt. Praatjes vullen geen gaatjes, zegt mijn moeder (een sneer naar mijn vader).
Dus daar zaten we, aan hetzelfde bord waar we twintig jaar geleden ook aan zaten en ik won. Dit kan betekenen dat H. slechter is gaan schaken, of dat ik beter ben gaan schaken. Allebei kan ook. Ook kan het zijn dat H. zijn dag niet had. Of dat ik een goeie dag had. Eigenlijk betekent het niks. Einmal ist keinmal.

Over de intocht van Sinterklaas in 2014

Iedereen was er

Ik had een vergadering met drieëntwintig mensen.
Sommigen waren met de fiets gekomen, anderen met de auto, weer anderen met het openbaar vervoer.
Twee waren met het vliegtuig gekomen.

Alle drieëntwintig waren beslist nodig om ervoor te zorgen dat het plan dat we bespraken in de nabije toekomst kon worden uitgevoerd.

Wat fragiel is toch zo'n netwerk van afspraken!
Wat is er toch veel voor nodig om zo'n vergadering mogelijk te maken!

Hoe verleidelijk is de robuuste eenzaamheid van het schrijven daarbij vergeleken, hoe ongecompliceerd.

Over Halloween

Z. (10) en B. (10)

Ze trouwde met niemand

Een foto gemaakt door Vivian Maier

Een Amerikaanse jongen vond in een garage een container vol met foto's en negatieven.
Hij dacht: wat een mooie foto's.
Hij had geen verstand van foto's.
De foto's waren gemaakt door iemand die Vivian Maier heette.
Wie was Vivian Maier?
Die jongen ging op onderzoek uit.
Hij ontdekte:
Vivian Maier was een kinderoppas.
Ze woonde op kamers in de huizen waar ze oppaste.
Haar kamers lagen vol met stapels kranten en tijdschriften.
Via een smal paadje tussen de kranten en tijdschriften kon ze haar bed bereiken.
Daarin sliep ze heel haar leven alleen.
Ze trouwde met niemand.
De mensen bij wie ze oppaste vonden haar een raar iemand.
Ze overleed in 2009.

Uit de documentaire Op zoek naar Vivian Maier

Over nieuws

Zware aardbeving

De laatste dagen had ik helemaal  geen tijd om naar het nieuws te kijken of een krant te lezen.
Ik had heel wat gemist, zo bleek vandaag:
"Geen 7500 ontslagen bij KLM en Air France."
"Geen Russische onderzeeër in Noorse wateren."
"Geen ontslag Hiddink."
En het laatste nieuws:
"Geen zware aardbeving in Groningen."
"Hoe verklaart u dat er geen zware aardbeving heeft plaatsgevonden in Groningen?" vroeg de presentator van Nieuwsuur aan de baas van de Nederlandse Aardolie Maatschappij.

Man rijdt over eigen hoofd

Op internet las ik het volgende nieuwsbericht: "Man rijdt over eigen hoofd."  

Bron: MSN Nieuws

Alle gasten zingen mee op windkracht elf

Biljartkrijtje

U. heeft een café gevonden waar we kunnen biljarten. 
Het kost een euro per tien minuten.
De euro moet in een gleuf in een houten kastje geworpen worden (het kasje hangt aan de muur).
Als de euro in de gleuf is gevallen kun je de ivoren biljartballen pakken die op het kastje liggen.
Zodra de tien minuten om zijn begint het kastje te krijsen.
Dan moet je de drie ballen snel terug leggen.
Of je moet een nieuwe euro in de gleuf werpen.  
In het café draaien ze voetballiederen. De gasten zingen mee op windkracht elf.
De volgende keer nemen U. en ik oordopjes of peterselie mee om in onze oren te stoppen.

Wat voor dag is het?

"What day is it?" asked Pooh.
"It's today," squeaked Piglet.
"My favorite day," said Pooh.




 

 

Uit: A.A. Milne's Winnie the Pooh

Ze beschuldigen elkaar allemaal van moord

Vulkanische kliffen op Lanzarote

Ik had hoofdpijn.
Ik dacht dat mijn laatste uur geslagen had.
Waardoor kwam het?
Een verkeerde zithouding bij het werken en het niksdoen?
Een verkeerde slaaphouding?
Ik kocht paracetamol en ibuprofen bij Albert Heijn.
Die hielpen zelfs niet bij inname van onverantwoorde hoeveelheden.
Ten einde raad ging ik naar de dokter. Ja, want ik ga pas naar een dokter als ik ten einde raad ben.
Dokters zijn outsiders, vergeet dat nooit. Bovendien beweren dokters allemaal wat anders en beschuldigen ze elkaar allemaal van moord (om met Michel Eyquem de Montaigne te spreken).
Mijn eigen dokter was er niet, die lag te zonnen op Lanzarote. Ik moest het doen met een vervanger.
Sinds de opkomst van de pc zijn dokters typistes geworden. Je komt binnen, vertelt wat er scheelt, en de dokter typt het in de pc. Je mag je jas aanhouden.

Over Amsterdam

Foto door PdW vanuit het huis van MM

Over het niet kiezen van een beroep

J. (r) en ik op de bank

Toen J. nog niet wist wat hij wilde worden, had hij verschillende visitekaartes op zak. Hier twee ervan:  

1.
J. / Chi Pong op basis van Kung Li 

2.
J. / Kung Li op basis van Chi Pong

Het hoofd werd ingesmeerd met eigeel

In de serie Onthoofdingen vandaag: De herbakker.
Zo heet een schilderij uit de zestiende eeuw.
Op het schilderij zijn mensen te zien die een nieuw hoofd krijgen.
Zij krijgen het nieuwe hoofd van de herbakker.
Eerst hakt de herbakker het hoofd van de romp.
Daarna herkneedt hij het hoofd. Hij smeert het in met eigeel en zet het in de oven.
Tijdens het herbakken wordt er tijdelijk een groene kool op het lichaam van de cliënt geplaatst.
Na het herbakken wordt het hoofd opnieuw op de romp geplaatst en kan een nieuw leven beginnen.

Courtesy PdW

Ik hoorde de wind en de zee

De schrijver Harry Mulisch is vier jaar dood.
Daarom heeft zijn arts enkele korte verhaaltjes van hem in het Latijn vertaald.
Wat een mooi gebaar.
Ik heb meteen aan U. gevraagd om ook enkele korte verhaaltjes van mij in het Latijn te vertalen.
U. is classica. Ze was op het strand van Texel toen ik haar belde. Ik hoorde de wind en de zee.
Ze zou er eens over nadenken, zei ze. Zo te merken had ze er bijzonder weinig zin in.
"Bovendien," zei ze, "ben je nog niet dood."
"Maar de Latijnse taal is wel dood," probeerde ik nog.
Die opmerking zag ze welwillend door de vingers.

En de hertenworst kwam uit Londen

Hert

Arboriorijst komt uit Italië.
Arborio is een stadje in de Povlakte.
Toen H. bij ons risottorijst met hertenworst kwam maken, vroeg hij ons om rijst uit Arborio in huis te halen.
H. is een verfijnd kok.
Natuurlijk kochten wij de rijst uit Arborio voor hem.
En de hertenworst kwam uit Londen of Edinburgh.

Sommigen zijn heel aardig

Paracelsus 1493-1541

Er zijn mensen die me al ziek maken wanneer ik hun stem maar hoor. Louter omwille van mijn gezondheid moet ik volledig van hen afzien, precies zoals ik ook van sommig voedsel moet afzien (dierlijk vet, melk, sterke drank).
Het ligt niet op het vlak van het persoonlijke, het sociale of emotionele. Het is niet zo dat die mensen me iets hebben misdaan. Sommigen zijn heel aardig.
Nee, het lijkt een zuiver toxicologische kwestie. Misschien zijn ze gewoon giftig voor me. In grote hoeveelheden zouden ze zelfs dodelijk kunnen zijn.
Dosis sola facit venenum, zei Paracelsus al.
Misschien kunnen hele delen van de psychologie en de sociologie worden vervangen door een toxicologie, bijvoorbeeld een toxicologie van de semiochemicaliën.
Ik ken trouwens ook mensen die ik helemaal niet speciaal aardig vind, maar bij wie ik me op een of andere manier toch op m'n gemak voel. Hier is het omgekeerde aan de hand.

Ik dacht dat mr. Hiddema een poseur was

mr. Hiddema

In de Bruna lag een boek over mr. Hiddema. Hij is vaak in het nieuws. Hij is een strafpleiter.
In beschavingen op de terugtocht – in de verdediging – is het begrijpelijk dat juristen in het middelpunt van de belangstelling komen te staan.
Ik dacht altijd dat mr. Hiddema een poseur was. Maar nee, hij is een dandy.

Heb jij een vleugel besteld?

Er werd aangebeld. Er stonden enkele mannen voor de deur die een vleugel kwamen bezorgen.
"Maar ik heb helemaal geen vleugel besteld," zei U.
"En toch staat hier dat ik deze vleugel op dit adres moet afleveren."
Inderdaad stond dat er.
"Zet u hem dan maar neer."
De mannen zetten het in karton verpakte gevaarte midden in de kamer en vertrokken.
"Heb jij een vleugel besteld?" vroeg U. die avond aan haar man.
"Ik niet," zei hij.
"Ik ook niet."
Ze liepen om het gevaarte heen. Voorzichtig sneden ze het karton los.

Over prijzen

Niet zo lang geleden kregen drie natuurkundigen een Nobelprijs voor de ontdekking van iets dat achteraf gezien helemaal niet bleek te bestaan. 

Ik ben geen high fiver

Er was een jongetje van twaalf op tv dat heel goed kan programmeren.
Hij is er zo goed in dat grote internetbedrijven uit Amerika hem contracten aanbieden.
Toen een Amerikaanse man hem een high five wilde geven weigerde hij om dat te doen met de mooie woorden: "Ik ben geen high fiver."
Ik ga dat voortaan ook zeggen. Ik ben namelijk ook geen high fiver. Ik sla er altijd naast.

Waar ligt de rijst?

Vandaag ging onze supermarkt Albert Heijn weer open.
Hij was twee weken dicht vanwege een grote verbouwing.
In die twee weken deed ik de boodschappen bij de C1000.
Ik wist daar niet goed de weg, ik moest alles vragen.
Waar ligt de rijst?
Waar ligt de vis?
Waar ligt de chocola?
Het personeel wees mij geduldig de weg.
Er was een drumband bij de opening van de verbouwde Albert Heijn. Er waren Braziliaanse danseressen die mooi dansten in hun blootje.
De schappen van de vernieuwde Albert Heijn zijn hoger, de paden smaller, het licht onbarmhartiger.
Ik doe er nu weer boodschappen zoals altijd.
Ik weet daar de weg.

Op de foto: de vernieuwde Albert Heijn. Ongeveer in het midden, omgekeerd in de rij: ik, zwaaiend naar M. (13) en Z. (10) (foto PdW).

Over kleingeestigheid

Vandaag zei Jacques Wallage in Nieuwsuur: "Op 4 mei herdenken wij de slachtoffers, niet de daders."
Jacques Wallage is de vice-voorzitter van het Comité 4 en 5 mei.
Met deze kleingeestigheid van hem gaat zijn Comité het volgend jaar in.

Zometeen ga ik regenen

Ik was buiten.
Ik had de telefoon van M. bij me.
De telefoon ging.
Ik keek op het scherm.
Het was de regen.
"Zo meteen ga ik regenen," liet de regen weten.
Even later vielen de eerste druppels uit de lucht.
"Hoe komt de regen aan jouw nummer?" vroeg ik later aan M.

Ben ik bang?

De burgemeester van Rotterdam zei: "Vijftien miljoen mensen zijn bang."
De burgemeester bedoelde hiermee: de vijftien miljoen Nederlanders die geen moslim zijn, zijn bang geworden voor de één miljoen Nederlanders die wel moslim zijn.
Hij pleitte ervoor dat de één miljoen Nederlanders die moslim zijn allemaal gaan meedoen aan de actie Not in my name, om afstand te nemen van de barbaarsheden uit het Midden-Oosten.
Dit om de rust in de samenleving te herstellen, aldus de burgemeester.
Ik woon in een straat met moslims. Zou ik het geruststellend vinden als zij een button droegen of een affiche achter hun raam plakten met daarop de woorden not in my name?
Ik kan niet ontkennen dat ik me in de afgelopen maanden wel eens heb afgevraagd wat men in mijn straat zoal vindt van de barbaarsheden. De moslims en ik leven al vele jaren vredig langs elkaar heen, zo'n button of affiche zou dus informatief kunnen zijn.
Maar wat dan te denken van moslims zonder button en zonder affiche?
Ook vroeg ik me af: ben ik bang?

Zonder titel (Onttiteld)

In de serie onthoofdingen vandaag: het pictogram.

Stoplicht voor fietsers bij het CS in Amsterdam

Over naamgeving

Over muziek

Ik vind het moeilijk om over muziek te praten.
En soms ook om naar muziek te luisteren.
Het is net alsof de zanger of zangeres zijn of haar hart op een dienblad aanbiedt.
Ik vind het prettiger als het hart niet op een dienblad rondgedragen wordt.

Hij is ook een schrijver

Ballpoint

Ik zat aan tafel met een wereldberoemde schrijver.
Ik was vergeten dat ik zelf ook een schrijver ben, maar ik werd eraan herinnerd doordat iemand in ons gezelschap over mij zei: 
"Hij is ook een schrijver." 
De beroemdheid was zo verfijnd om niet door te vragen. Met een uiterst elegante wending keerde hij het verschil tussen ons zelfs in mijn voordeel om: "Heb je je beste werk al geschreven?" vroeg hij.
Ik antwoordde van niet.
"Dan heb je geluk," verzuchtte hij.
Overigens vraag ik me af of ik mijn beste werk nog wel zal schrijven.Maar niet getreurd, dan zal mijn beste werk simpelweg behoren tot mijn omvangrijke opera non scripta (mijn niet geschreven werken).

Ze droeg een lichtroze jurk en genoot van een ijsje

Riksja in India

Vanmorgen ging er een zelfgebouwd voertuig door onze straat.
Het was een kruising tussen een bakfiets en een riksja.
Voorop zat een man.  
Hij had een baard.
Hij droeg een net pak.
Hij fietste hard.
Achterop lag een vrouw.
Ze was mollig.
Ze droeg een luchtige lichtroze jurk.
Ze lag er ontspannen bij (ze lag languit).
Ze genoot van een ijsje.

Over Denemarken

P. was in een zwembad in Denemarken.
Ik weet niet hoe hij daar kwam.
Hij woont hier op de eilanden, normaal gesproken.
Voordat hij ging zwemmen moest hij eerst onder de douche.
Hij moest bij het douchen speciale aandacht besteden aan de hieronder omcirkelde lichaamsdelen:

Wij zijn bezetenen van onze onschuld

1.
Ik heb vaak de indruk van een psychose gehad bij mensen die geloven in god.
Het oude en nieuwe testament heb ik nooit anders kunnen lezen dan als een anamnese uit het rijk van de waanzin.
Het is niet ondenkbaar dat het geloof in god een nuttige collectieve psychose is geweest, die een beslissende wending forceerde in de evolutie van de menselijke soort. Waarschijnlijk heeft het een belangrijke ordenende rol gespeeld. Door de schepping van een denkbeeldige hiërarchie manoeuvreerde de mens zich op het juiste moment in een positie van ondergeschiktheid ten opzichte van een denkbeeldige almacht, wat paradoxaal genoeg een krachtig gevoel van vrijheid genereerde en tegelijkertijd een voorbeeld stelde: hoe moet je je als almachtige gedragen?
Wat ik nooit heb begrepen is dat het mechanisme of ritueel van de aflaat (het afkopen van schuld), instrument bij uitstek van dit oefensysteem, het niet heeft gered in het Christendom (met dank aan Luther).
Dat je met geld opeens geen zielerust meer mocht kopen heeft het geloof enorm verzwakt.
Een ingenieus drainagesysteem voor het relatief goedkoop en gemakkelijk afvoeren van schuldgevoelens werd simpelweg onklaar gemaakt en verdween, althans in het Westen, met als resultaat dat wij helemaal geen milligram schuld meer kunnen verdragen en een soort bezetenen van onze eigen onschuld zijn geworden. Maar is het mogelijk om tegelijk almachtig en onschuldig te zijn?

Maar wij hebben helemaal geen kroketten gehad

We waren in een restaurant met ons zessen. We aten en dronken niet zo veel.
Aan het einde van de avond vroeg A. de rekening. A. was vroeger chef bij de krant en hij heeft daardoor de neiging de touwtjes in handen te nemen.
Het meisje van de bediening kwam aanzetten met een schoteltje waarop behalve pepermuntjes ook de rekening lag. Die bedroeg 480 euro. Wij hadden het geld al op tafel gelegd, toen B. de rekening eens goed bekeek. Hij zei: "Maar wij hebben helemaal geen kroketten gehad!"
Iedereen stopte z'n geld weer terug in z'n broekzak.
Het meisje liep weg met de rekening en kwam even later terug met een nieuwe rekening die 120 euro lager was.

Op een dag laat het hoofd los

Sommige onthoofdingen worden niet door mensenhand voltrokken maar door de tijd. Op een dag laat het hoofd los. Het valt op de grond.

Om daar te gaan staan

De allereerste parkeermeter

Vandaag staat er opeens een parkeermeter naast mijn auto.
Het lijkt net of hij helemaal op eigen houtje heeft besloten om daar te gaan staan. Wat een vastberadenheid straalt hij uit!

Over schrijven

W.

W. zit altijd als een moederkloek te broeden op een nest met woorden (hij is een dichter).