woensdag 27 februari 2013

Welke schoentjes wilt u aan, paus?

Ik zag een persconferentie van de camerlengo van de paus.
De camerlengo zei dat de paus, nu hij met pensioen gaat, zijn rode gelakte schoentjes niet meer mag of wil dragen.
De camerlengo had gevraagd: "Maar welke schoentjes wilt u dan gaan dragen, paus?"
En de paus had geantwoord dat hij voortaan graag zijn bruine schoentjes uit Mexico wilde dragen.
De camerlengo had die toen voor hem tevoorschijn gehaald.

Het droomvoetbal van voor mijn geboorte

Francisco "Paco" Gento (1933)
Ik interesseerde me niet voor voetbal. Ik keek er niet naar.
Ja, vroeger, met mijn vader, in de tijd dat iemand die Frits van Turenhout heette de uitslagen voorlas met een regenachtige stem.

Mijn vader had het altijd over Puskas, Di Stefano en Gento. Zij waren in zijn ogen de beste voetballers die er ooit geweest waren.

Ik wist niet wie Puskas, Di Stefano en Gento waren. Ik kende alleen hun namen (door mijn vader). Ze speelden
voor mijn geboorte bij Real Madrid. Ze hadden vijf of zes keer achter elkaar de Europa Cup gewonnen.
Puskas, Di Stefano en Gento waren tovenaars. Zij konden een bal met veel effect langs een stoffige zonnestraal omhoog laten stuiteren. Geen enkele voetballer kon daar maar aan tippen.

Ik twijfelde aan de fantastische verhalen van mijn vader, maar ik zag Puskas, Di Stefano en Gento toch voor me, achteloos toverend met de bal.
Eén schijnbeweging van Puskas en alle elf spelers van de tegenstander lagen tegelijkertijd op de grond.
Al het andere voetbal stak er bleek bij af.

Zo verloor ik mijn belangstelling.

Tot ik Xavi, Iniesta en Messi zag spelen bij Barcelona. Zij speelden precies het tovenaarsvoetbal dat ik voor me zag als mijn vader vertelde over Puskas, Di Stefano en Gento. Zij speelden het droomvoetbal van voor mijn geboorte.

Het bestond dus toch.

Mensen die zoiets doen

Vrouw op straat in de jaren '50
Een paar meter voor me, op straat, liep een vrouw. Ze liep nogal tamelijk gedecideerd.
Plotseling, met een ruk, maakte ze rechtsomkeert en liep zonder op of om te kijken in tegenovergestelde richting verder, al even gedecideerd.
Mensen die zoiets doen, daar is iets mee.

maandag 25 februari 2013

We zouden bozer moeten zijn

Hier zijn laatste woorden die de historicus Tony Judt sprak in het openbaar.
Hij zei: "We zouden bozer moeten zijn over wat we hebben verloren in de afgelopen drie decennia. Ik laat het hierbij
, dank u."

Hij zei dit in 2010.
Hij stierf in 2010.
Het ging over het neoliberalisme.

zaterdag 23 februari 2013

Ik mag Beppe Grillo

Beppe Grillo over vier jaar
Een kongsi van banken, multinationals en staten perst de mensheid uit als een sinaasappel.
Als ik bij die kongsi zou horen zou ik daar niks tegen hebben. Over je eigen motieven moet je je net zo weinig illusies maken als over de motieven van anderen.
Ik mag Beppe Grillo.

Over nietsdoen

Winston Churchill schreef over graaf Arthur Balfour: "If you wanted to have nothing done, Arthur Balfour was the best man for the task. There was no equal to him."

 


Op de foto: The Right Honourable the Earl of Balfour, Prime Minister 1902-1906

maandag 18 februari 2013

Knorrige overpeinzing naar aanleiding van een parkeerbon

Eerst zorgen ze ervoor dat iedereen een auto heeft.
Dan maken ze buurten met veel te weinig parkeerplaatsen.
Als dat geregeld is jagen ze dag en nacht de dienst handhaving, de politie en de dienst parkeerbeheer door die buurten.


zondag 17 februari 2013

De stilte is de nieuwe bewoner

Ik was vandaag op Airport Weeze.
Dat is net over de Duitse grens bij Nijmegen.
Op een poort stond in grote gewone letters Airport Weeze.
We draaiden een uitgestrekt dorp binnen van verlaten kazernes, winkels, kinderspeel-plaatsen, postkantoren, scholen en een kerkje.
Twintig jaar geleden werd dit dorp nog bewoond door tweeduizend Engelse militairen met hun vrouwen en kinderen.
Nu is er geen levende ziel meer te bekennen.
De stilte van het bos is de nieuwe bewoner.
Maar het dorp is op zo'n manier verlaten en in stand gehouden dat je de Engelse militairen, hun vrouwen en hun kinderen meteen voor je ziet als je erdoorheen rijdt.
Je hoort het gejoel op de kinderspeelplaatsen en h
et geraas van een opstijgend militair vliegtuig.
Wonderlijk hoe zo'n recent verlaten dorpje zich niet zomaar gewonnen geeft aan de vergetelheid en zich met zijn laatste levenskrachten vastklampt aan de verbeelding van passerende reizigers.

vrijdag 15 februari 2013

Even later op de fiets

Twee officieren dansen de mazurka

1.
M. prefereert naar eigen zeggen Goudse kaas boven mazurka's.


2.
Terwijl de mazurka's van Chopin opstonden viel de stroom uit. Dat kwam goed uit, want ik had genoeg van de mazurka's. 

3.
Buiten, op de fiets, had ik even later een akkefietje met een BMW.

maandag 11 februari 2013

Hij heeft ballen en ze hangen goed

Zak met ballen
Op 4 juli 1415 stopte paus Gregorius XII met paus-zijn zonder dood te zijn. Men besloot dat er pas een nieuwe paus zou komen als hij was overleden.
Is er ooit een nieuwe paus aangesteld terwijl de oude paus nog leefde?
Misschien wordt het eens tijd voor een vrouw.
In de negende eeuw werd er een paus gekozen die een vrouw bleek te zijn.
Sindsdien wordt elke paus gecontroleerd op mannelijkheid. Is hij een man, dan wordt er geroepen: "Testiculos habet et bene pendentes!"
Hij heeft ballen en ze hangen goed!*

* Bij de bekendmaking, vandaag, van de spoedige aftreding van de oude paus Benedictus XVI (de eerste paus sinds eeuwen die levend uit het ambt terugtreedt)

zaterdag 9 februari 2013

Onderweg van IJburg naar Zeeburg

Op de hoek van de Zeeburgerdijk en de Westelijke Merwedekanaaldijk te Amsterdam:


Op de Amsterdamse brug te Amsterdam:


Aan de Diemerzeedijk te Amsterdam:


Drie wintercliché's onderweg van IJburg naar Zeeburg:
het vogelhuisje;
het fietswiel;
bomen langs een bocht in de weg.
Over de schoonheid en melancholie van bochten in wegen ontbreekt een encyclopedisch standaardwerk (The encyclopedia of road curves).
En ik heb al heel lang geen ijsbloemen meer gezien.

donderdag 7 februari 2013

Juist op dat moment

Gezicht op het IJ / Jan ten Compe 1752
We waren op de Open Dag van een lyceum aan het IJ.
Ik keek steeds door de ramen van de klaslokalen naar buiten, om te zien of het uitzicht wel goed was.

Terwijl ik door de ramen naar buiten keek vlogen veel vliegtuigen over. Ik zag alleen de knipperende lichten van de vliegtuigen, want het was donker. Ook hoorde ik het geraas van de motoren. Omdat het stormde was de aanvliegroute naar Schiphol verlegd, vandaar de drukte in de lucht boven ons. Op het water zag ik een onophoudelijke stroom schepen, en daartussen door manoeuvrerend de almaar heen en weer varende veerponten, volgeladen met mensen. Aan de overkant van het IJ gutsten drommen reizigers uit alle openingen van het Centraal Station als mieren. Zelfs onder het IJ waren ze bezig, wist ik, met het aanleggen van de nieuwe metrotunnel. Dat alles, en nog veel meer, gebeurde op hetzelfde moment. En juist toen ik bevangen raakte door de duizelingwekkende gelijktijdigheid van alles, voelde ik de hand van M. (11) in de mijne.

woensdag 6 februari 2013

Onze straat vannacht om half twee


Beffen is dodelijker

Orale seks is vaker de oorzaak van keelkanker dan roken.
Dit blijkt uit Amerikaans onderzoek.

dinsdag 5 februari 2013

Over mijn metabolistische mnemotechniek

T.S Eliot 1888-1965
Ik zit op de wc gedichten uit m'n hoofd te leren.
Ik doe dit om mijn nieuwe mnemotechniek Van onder lossen, van boven laden te testen en te vervolmaken.

Deze metabolistische mnemotechniek is gebaseerd op onderzoek dat ik deed in m'n studententijd.
Uit het onderzoek bleek dat ik met lege darmen (en een lege maag) veel beter memoriseerde dan met volle darmen (en een volle maag).
Schijnbaar is het gevoel "vol te zitten" psychosomatisch van aard en heeft het ook een uitwerking op de geest.

Mijn nieuwe techniek werkt zeer goed.
Ik heb zonder moeite in een mum van tijd het lange gedicht The journey of the Magi van T.S. Eliot uit m'n hoofd geleerd.
Het is een zeer mooi gedicht.
Het begint zo:

A cold coming we had of it,
Just the worst time of the year
For a journey, and such a long journey:
The ways deep and the weather sharp,
The very dead of winter.

Wat wil je hebben?

Een telefoon in 1969
In 1969 deed ik de CITO-toets van de lagere school.
Mijn moeder vroeg wat ik wilde hebben als ik klaar was.
Mijn antwoord was niet: "Een telefoon."

Wij zijn schimmen

Wij zijn schimmen.


maandag 4 februari 2013

Over verdunning

Rüdiger Safranski over twee jaar
Rüdiger Safranski schrijft: "Een gevoelig kunnen meeleven overziet intuïtief ook de lange keten van oorzaken en gevolgen van het menselijk leed. Als de oorzakelijke reeksen tussen een daad hier en de wandaad die er elders uit voortvloeit kort zijn, spreken we van schuld; zijn ze iets langer, dan spreken we van tragiek; als de ketens van oorzaken en gevolgen nog langer worden, kunnen schuld en tragiek zo ijl worden dat er alleen nog een gevoel van onbehagen overblijft."

Uit de serie Bijdrage aan een psychologie op basis van onze perceptie van tijd
Uit de serie De tijd

zondag 3 februari 2013

707 + 707 = 1414

Als je 707 + 707 = 1414 intikt op een zakjapanner en je houdt de zakjapanner op de kop, dan staat er: hihi = lol + lol.
Dit is wat ik vandaag heb geleerd van M. (11).
Volgens M. (40) bestaat dit grapje al vijfentwintig jaar, maar wat geeft dat? Over nog eens vijfentwintig jaar is het weer vergeten, en dan is het maar goed dat het hier opgetekend staat.

Hij zei dat hij spijt had

Het begin van de boterscène
Gisteren was de regisseur Bernardo Bertolucci te gast in het programma College Tour.
Hij zei dat de boterscène in de film Last Tango in Paris werd opgenomen tegen de wil van Maria Schneider.
Hij zei: "De scène stond niet in het script. Marlon en ik zagen het pakje boter liggen op de set en we wisten allebei meteen wat we ermee moesten doen."
Hij zei dat hij er spijt van had. 
Over het merk van de boter die Marlon Brando tussen de onvoorbereide billen van Maria Schneider smeerde heb ik nog niets kunnen vinden.