Weet u hoe deze groente heet?

Ik was in Albert Heijn. Ik stond bij de zelfbedieningskassa's. Naast me stond een oudere vrouw.
"Weet u hoe deze groente heet?" vroeg ze aan me.
Ze liet me een bos groene stengels zien.
Ik herkende de stengels. Ik eet ze vaak, want ze zijn goed voor m'n urinewegen. Maar ik kon niet op de naam komen. Er zijn sommige woorden die mijn geheugen niet wil binnen laten. Eerder schreef ik hier al over. Ik vermoedde het bestaan van een onafhankelijke mnemo-esthetica. 
"Verdorie mevrouw," zei ik, "nu vraagt u me precies naar een woord dat er bij mijn geheugen niet in komt."
Bij haar, zei ze, was het woord juist onlangs uit het geheugen weggevlogen. Ze leed, verklaarde ze een tikje verdrietig, aan beginnende dementie. Er waren wel meer woorden die ze niet meer wist.
Daar stonden we dan. Bij haar was het woord zojuist weggevlogen, bij mij kwam het er niet in.
"Ik ga wel even kijken in de winkel, bij de schappen," zei ik.
Even later kwam ik met het woord terug. 
Ze stond op me te wachten met de naamloze stengels in haar hand.
"Bleekselderij," zei ik.