Ik draag schuimende koppen op mijn hoofd

Lucebert Duivel en Vogel (uitsnede)

Ik kreeg van J. een bundel gedichten van Lucebert uit 1953.
De bundel heet Apocrief.
Ik ken Lucebert niet goed.
Ik ken hem vooral van zijn schilderijen die soms scheef staan, zoals bomen in de passaatwind of zoals sommige handschriften (ik bedoel het geschilderde staat vaak scheef).
Wat een mooie gedichten en zinnen staan er in Apocrief.
Het lijkt alsof Lucebert de hele moderne vaderlandse poëzie heeft uitgevonden. En toch lijkt zijn werk helemaal niet op de hele moderne vaderlandse poëzie! Ach, wat weet ik er ook van. Hier de opening van een gedicht en twee volledige gedichten uit Apocrief:  

Ballade van de goede gang 
een oud lied 

Weer vallen de zon en de seine
De nijl en de elbe voorbij
Duisternis . de duisternis
Vermaakt en vermorzelt mij 

Vermaak en vermorzel mij
Zoals mij mijn namen
Mijn maskers en graven zijn
Ik ben goed voor de grond

Ben ik goed voor de grond
Ben ik goed voor de wijn
Ben ik goed voor de wind
(...)  

Moore 

Het is de aarde die drijft en rolt door de mensen
Het is de lucht die zucht en blaast door de mensen
De mensen liggen traag als aarde
De mensen staan verheven als lucht
Uit de moederborst groeit de zoon
Uit het vadervoorhoofd bloeit de dochter
Als rivieren en oevers vochtig en droog is hun huid
Als straten en kanalen staren zij in de ruimte
Hun huis is hun adem
Hun gebaren zijn tuinen
Zij gaan schuil
En zij zijn vrij 

Het is de aarde die drijft en rolt
Het is de lucht die zucht en blaast
Door de mensen 

♦ 

Ik draai een kleine revolutie af
Ik draai een kleine mooie revolutie af
Ik ben niet langer van land
Ik ben weer water
Ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
Ik draag schietende schimmen in mijn hoofd
Op mijn rug rust een zeemeermin 
Op mijn rug rust de wind
De wind en de zeemeermin zingen
De schuimende koppen ruisen
De schietende schimmen vallen
Ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af
En ik val en ik ruis en ik zing