Eerder schreef ik over de dirigent Leonard Bern-stein, die zijn tong ongevraagd in iedere mond stopte.¹
In de monden van mannen. In de monden van vrou-wen. In de monden van kinderen.
Ik zou er nog op terug komen.
Vandaag heeft Jeffrey Epstein zelfmoord gepleegd in de gevangenis. Hij misbruikte jonge meisjes. Als dank voor het misbruik gaf hij ze een paar honderd dollar.
Ik moest hierdoor weer denken aan de tong van de dirigent.
Bernsteins dochter proefde ook vaak haar vaders oude kettingrokerstong in haar mond. Ze zei dat ze het erg onaangenaam vond. Maar ze zei ook: "Mijn vader liep nou eenmaal over van liefde. Liefde voor de mensen."²
Ik vroeg me af of het liefde voor de mensen was. Misschien bedoelde ze liefde voor de mensen op de manier van Jeffrey Epstein?
Hoe gaat het eigenlijk, vroeg ik me rijmenderwijs af, met Harvey Weinstein en diens liefde voor de mensen?
¹ Dit schrijft zijn biograaf.
² Volgens Arnon Grunberg van de NRC was het, zoals ik al vermeldde in Tong (1), geen liefde voor de mensen maar liefde voor de Amerikaanse ochtend. Hij schreef: "Bernstein werd niet moe te verklaren dat het altijd ochtend was in Amerika. Zijn behoefte om zijn ton overal in te stoppen moet gezien worden als een poging om de ochtend eindeloos te rekken."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten