Vandaag had ik bij de slager een gesprek met een zeer mooie vrouw. Ik ken haar al dertig jaar.
Wij – zij en ik – hebben gedurende die lange periode zeshonderd korte gesprekjes gevoerd.
Ik heb in zeshonderd korte gesprekjes geen enkele indruk op haar weten te maken.
Omdat we bij de slager stonden dacht ik opeens: ik ben zeshonderd biefstukjes, worstjes en tartaartjes en zij is de koekenpan waarin al die worstjes, tartaartjes en biefstukjes gebakken zijn.
En je ziet niets aan die koekenpan. Hij ziet er nog steeds als nieuw uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten