Uiteindelijk wordt de geest lui door het absolutisme.
Er hoeft niet meer gebalanceerd te worden.
Er hoeft niet meer gedanst te worden.
Er mag vernietigd worden.
Hoeveel fijnzinniger en lichtvoetiger dan het monotheïsme was het antieke πάντα ῥεῖ!
Tegen Herakleitos' πάντα ῥεῖ brachten de fanatici van het ene en enige het concept "onveranderlijkheid" in stelling. Daarzonder is het monotheïsme niet mogelijk.
Hoe kun je – bijvoorbeeld – "eeuwig leven" of "eeuwig branden" wanneer alles voortdurend verandert, wanneer alles stroomt – πάντα ῥεῖ?¹
Het leven werd stilgezet (Christus aan het kruis is een opgezette vlinder).
De onveranderlijke god was een tegenkracht tegen de natuur, de planeet², het leven, het worden, het veranderen, het stromen.³
De tijd staat al millennia stil.
Ik zou een psychopathologie van het monotheïsme kunnen schrijven die doordringt tot in de met plastic gevulde maag van de uitgehongerde albatros.⁴
Maar ik heb mezelf nieuwe projecten beloofd.
¹ Zie ook o.m.: Moet je dit eens lezen; Waarom zou je een briesje opsluiten.
² De blauwe mevrouw heeft kriebel.
³ Zie ook o.m.: Over het niets en het nietsdoen primo, secundo en dolce.
⁴ P. zegt dat ik overdrijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten