Zoals bijna elke ochtend werd ik vanmorgen gewekt door het winterkoninkje.
Wat een goedgemutst diertje is het toch. En wat een vurig keeltje!
Gewoonlijk zit hij wel een half uur onder ons slaapkamerraam te zingen¹, maar nu werd hij al na een paar goedgemutste trillers meegenomen door de storm.²
¹ (Je vraagt je af hoe zo'n klein diertje zo'n tumult kan maken).
² De storm heeft wel een naam, hoor ik van M. Hij heet "Francis". (Ik vind dat stormen geen namen zouden moeten hebben).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten