Een oor is geen neus

Egon Schiele / Vier Bäume, Kastanienallee im
Herbst / 1917

Ik hoorde een gesuis. Het kwam van binnenuit. Ik kon niet goed horen waar vandaan precies. Ik ging lopen (ik behoor tot de mensen die lopen).
Als er iets ongewoons aan de hand is moet je gaan lopen. Door te lopen kom je op ideeën (goede en vaak ook slechte). Ook bevordert het lopen de proprioceptie (de gewaarwording van jezelf). Ik liep naar het Cruquiuseiland, niet ver van het Borneo-eiland waar ik woon.
Er wordt daar gebouwd.
Er staan daar vier bomen.
Dat is mijn bos.
Meteen merkte ik dat alle geluiden door mijn linkeroor naar binnen kwamen. Het leek wel alsof er alleen links van mij wereld was.
Mijn rechteroor zat verstopt, alsof het verkouden was. Jammer dat oren niet kunnen niezen. Maar een oor is nu eenmaal geen neus. L'oreille n'est pas un nez.*
Thuisgekomen druppelde ik wat olijfolie in het rechteroor.
Mijn dokter zegt dat olijfolie overal goed voor is.

*Wel is het oor deels oog, het trommelvlies deels netvlies, le tympan en partie rétine.