Het is maar 50 meter naar Berlijn

Jean-Paul Sartre (1905-1980), jong

1.
Er bestaat een vrolijk-pornografische vorm van dyslexie die ik nog niet kende. In plaats de woorden die er staan leest de vrolijk-pornografische dyslecticus obscene woorden. 

2.  
Aan het einde van bijna elke nacht wordt hij wakker met een groots plan. De slaap maakt plannen in zijn hoofd en laat ze bij hem achter zoals de zee voorwerpen achterlaat op het strand. Vervolgens gebeurt er niets. 

3.
Decennialang zag ik reclames op tv voorbijkomen voor een product dat Fixodent heet. Elke keer ontging me wat Fixodent was. Gisteravond ben ik er dan achter gekomen. Het is een lijm waarmee iemand zijn kunstgebit aan zijn kakement kan vastplakken. 

4.
Een tijd geleden schreef ik over de 16ᵉ eeuwse kabbalist Isaac Luria. Hij meende dat god, om ruimte te maken voor de wereld, een plek in zichzelf ontruimd had. Door deze vrijwillige ballingschap van god uit een deel van zichzelf was er, aldus Luria, een cirkelvormige lege ruimte in hem (god) ontstaan, die zich als het ware vulde met de wereld.
Maar nu lees ik bij Jean-Paul Sartre – de metafysicus van het gat – dat er na de dood van god "op de plaats die god altijd bezette een godvormig gat was ontstaan in de wereld."
Dat is precies omgekeerd!  

5.
In plaats van wereldroem verwierf ik een verhevigd soort onbekendheid. 

6.
Zou er een verband bestaan tussen de soms oogverblindende schoonheid van Oosterse vrouwen en het al eeuwen lang dragen van gezichts-bedekkende kleding?
Ik bedoel, is het mogelijk dat ons zien een schoonheidsverminderend effect heeft?
En dat het allermooiste het ongeziene is? 

7.
Als je het stijgen van de oceaanspiegel door de klimaatverandering vreest en in een lager gelegen gebied zoals Nederland woont, neem dan eens contact op met mijn makelaardij Hogerop.
Het is maar 50 meter naar Berlijn! 

8.
De Dolce far Niente Academie is er zowel voor mensen die het nietsdoen als een triomf beschouwen, als voor mensen die het nietsdoen als een nederlaag beschouwen. 

9.
Aan het einde van zijn lezing over Mumbai kreeg de spreker een geschenk. Het geschenk was, aldus degene die het hem plechtig overhandigde, "een doos met een fles erin waar Mumbai op staat."¹
Erg mooi oppervlaktekundig gezegd!

¹ Mumbai is een Indiase stad die door de Engelsen Bombay werd genoemd  en het is ook een merk gin.