1.
Hij raapte herfstblaadjes op van de straat. Hij nam ze mee naar huis en legde ze in een boek te drogen. Daardoor dwarrelden er altijd herfstblaadjes uit zijn boeken als hij ze uit de kast pakte.
Ik las het volgende: "De hele mensheid is maar een incident op een onverschillige planeet; een mannetje dat de allerlaatste seconde opkomt en denkt dat hij de hoofdrol heeft."
Zo'n wijds perspectief – sub specie aeternitas – is heel geschikt om je eigen falen én het succes van anderen te relativeren.
3.
Als je langdurig "in het midden" leeft, ver van alle afgronden en gevaren, dan zul je op den duur een beetje gaan stinken.
4.
Luiheid en angst gaan moeilijk samen. Je moet altijd alert zijn, zelfs in je slaap. Angstige mensen zijn energieke mensen.
Nog altijd rollen er hier tennisballen uit Z. tevoorschijn vanonder de kasten, de bedden, de banken.
Vriendschap is mogelijk meer een kwestie van symmetrie dan van sympathie (hetzelfde geldt misschien voor de liefde).
7.
Aan het einde van de les veegden de leraren alles uit wat ze op het schoolbord geschreven hadden. Sommigen deden dit heel ontspannen, heel swingend, heel... overtuigend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten