Hij mag het niet hardop zeggen

1.
De Tao zegt meteen aan het begin (Tao Te Ching, vers 1): "Ik ben niet wat hier geschreven staat."

2.
In de jaren zeventig van de twintigste eeuw was elke avond de Vietnamoorlog te zien op tv.
De Vietnamezen waren mager, snel, lichtvoetig, beweeglijk, behendig. Ze renden op blote voeten met wijd uitstaande tenen door de moessonregens, door de plassen, door de modder.

3.
Vreemd dat je binnen één leven en één lichaam zowel een 15-jarige als een 63-jarige bent.

4.
Zijn soort intelligentie is een imploderende intelligentie, een eindigende, zichzelf verslindende, afkoelende intelligentie. Hoe langer hij ergens over nadenkt, hoe minder woorden hij overhoudt.

5.
H. was jong en verzette zich uit alle macht tegen zijn vader (zo doen jongens).
Zijn vader was de burgemeester van de stad.
Het was of heel de stad zijn vader was: de straten, de pleintjes, de parken, de vijvers, de rivier, de cafés, de restaurants, de bioscopen, de winkels, de regen, de grasveldjes, de dwarrelende herfstblaadjes.
Er zat niets anders op dan te verhuizen. 

6.
Hij mag sommige dingen wel denken, maar hij mag ze niet hardop zeggen. Om een voorbeeld te geven: hij mag wel denken dat het vliegtuig waarin hij zit zal neerstorten, maar hij mag het niet hardop zeggen.