1.
Op internet bestaan geen afstanden.
Op internet bestaat geen verte en geen nabijheid.
De melancholie, het verlangen, de herinnering en de verbeelding zullen daardoor verdwijnen.
Ook het zingen, het dichten, het schrijven en het schilderen zullen verdwijnen.
Waarom zongen en schreven en verlangden wij?
Om afstanden te overbruggen.
2.
Op internet is niemand ver weg.
Het gevoel te dicht op elkaar te leven neemt daardoor toe en ook de irritatie neemt daardoor toe (vandaar ook Metoo).
Men begint aan elkaar te knagen zoals varkens doen in grote stallen.
Door de grote stallen van de sociale media zal het kannibalisme terugkeren.
3.
Volgende generaties zullen steeds minder tijd doorbrengen in wat wij nu nog "de werkelijkheid" noemen. Tenslotte zullen ze er helemaal van losraken als in slaap gevallen kinderen. Wanneer straks iedereen in z'n eigen droomwereld leeft (z'n eigen virtuele "metaversum") zal het internet meer energie verbruiken dan de hele wereldeconomie – alleen om onze dromen draaiende te houden. Bosbranden zullen niet meer doven, zeespiegels zullen stijgen. De menselijke beschaving zal worden weggevaagd door haar eigen dromen.
4.
Ken je de componist Anton Bruckner?
Hij schreef symfonieën voor zeer grote bezetting (honderden muzikanten).
Ik ben een keer bij de uitvoering van zo'n symfonie geweest.
Het mooiste was het stemmen van de instrumenten (het voorbereidende lawaai).
Toen Bruckner oud was begon hij alles te tellen: het aantal bladeren aan bomen, het aantal komma's in boeken.
Hij was doorlopend verliefd.
5.
In de muziek bestaan rusttekens voor hele rust, halve rust, kwart rust, zestiende rust; voor een maat rust, voor vijf maten rust en ook voor een "generale pauze: niemand speelt" (GP).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten