We verloren in de finale

Ik zag de tennisser Novak Djokovic spelen op Roland Garros. Ik vond hem ontroerend met zijn wijd open ogen, zijn blozende wangen, de uiterste precisie en helderheid van zijn spel en zijn geduld met het publiek, dat hij toeschouwer voor toeschouwer, hart voor hart moet veroveren als een guerrillero.
Wat een groot kampioen is hij.
Wat een mooi woord is kampioen.
Bijna waren U. en ik zondag ook tenniskampioenen geworden, maar we verloren in de finale van een broer en zus die maar niet van opgeven wisten!
Op de foto: psychedelische wegbelijning op weg naar de tennisclub (de belijning van de tennisbanen was normaal).