 |
| Parasols op het strand van Honfleur |
Het is een klein volk, dat de lampen veel te laag aan de plafonds hangt.
Midden in de tuin staat een zeldzame boom, de arbor cum foliis volantes, de boom met de vliegende blaadjes.
De blaadjes van deze boom vliegen met duizenden tegelijk van tak tot tak, voortdurend van plaats wisselend met andere blaadjes. Het is werkelijk bijzonder om te zien.
's Middags rijden we in de zelfrijdende en zelf liedjes zingende auto naar de oude badplaats Honfleur. We willen graag zwemmen, maar het is eb en de zee heeft zich ver terug getrokken. De zee is niet meer met het blote oog te zien. We lopen eindeloos in de richting van de zee, maar de zee is weg, de zee is er niet meer, de zee is verdwenen.
"Elle reviendra a marée haute," zegt een (kleine) Fransman.
Met vloed keert ze terug.
Teruglopend van het strand-zonder-zee naar de auto komen we bij toeval langs het geboortehuis van Erik Satie, die gekker was dan je denkt.
Uit de serie Zeven dagen in Normandië
Geen opmerkingen:
Een reactie posten