En al die tijd is er nog geen wekker afgegaan

Mijn eerste wekker

Ik heb nooit een wekker gehad.
Wekkers zijn helemaal niet nodig.
Ik ben nu op de helft van Peter Frankopans meester-werk De Zijderoutes. Tweeduizend jaar zijn inmiddels verstreken.
De ene na de andere Gouden Eeuw trekt voorbij, telkens ergens anders: in Perzië, in Sogdië, in het Mongoolse Rijk, op het Arabisch schiereiland, in Midden-Afrika, in Noord-Italië, in het Ottomaanse Rijk, in Spanje, in Portugal, in Nederland (de wereldgeschiedenis is een reizende gouden eeuw).
En al die tijd is er nog geen wekker afgegaan (wekkers bestonden nog niet). Millennia lang draaide de wereldeconomie prima zonder wekkers.
Een paar weken geleden kwamen er twee long vehicles onder begeleiding van politiewagens met zwaailichten onze eilanden op rijden, elk met een kolossale heimachine op de oplegger.
Iedere ochtend op 07.30 uur begint het heien.
Grond trilt, huis beeft.
Mijn eerste wekker.