Ik ben een quantumdeeltje

Spion achter een krant

1.
Een jonge vrouw ontsluierde haar gezicht zodat ik haar kon zien.¹
Mij werd de adem benomen door haar schoonheid en ik dacht:
Is zij zo adembenemend mooi doordat zij altijd gesluierd is?
Heeft zichtbaarheid een verminderende invloed op schoonheid?

2.
De quantumfysica zegt dat sommige deeltjes zich anders gaan gedragen zodra ze door ons bekeken worden.
Ik begrijp wel dat die deeltjes dat doen. Ik doe dat zelf ook. Ik ga me ook anders gedragen wanneer ik bekeken wordt, bedoel ik. Ik ben ook een quantumdeeltje.
Of heb ik dat al gezegd? 

3.
Toen ik geschiedenis studeerde las ik meerdere studies over spionnen en dubbelspionnen. Wanneer een spion succesvol is, hoor je niks van hem. Pas wanneer hij faalt hoor je van hem. Roem is zijn straf. Anonimiteit is zijn beloning.

4.
In de tijd dat ik voor de krant schreef rende ik 's ochtend vroeg direct naar de kiosk als er iets van me in stond. Ik sloeg ter plekke de krant open en las wat ik geschreven had. En onderweg naar huis las ik het nog een keer. En thuis aan tafel nog een keer (en ik rookte een sigaret). Waarom las ik het zo gretig? Ik had het toch zeker zelf geschreven? 

¹ Ik was toen zelf ook jong.