Praten is iets geweldigs. De een zegt iets, de ander zegt iets terug en zo maar verder. Het kan een hele avond duren. Zelfs een hele nacht. Er kan bij gedronken en gelachen worden.
Ik herinner me avonden met M. en J. in een bar aan de overkant van het water (de kant van J.)
Onze glazen werden onophoudelijk bijgevuld door de barkeepers (we hadden ze daartoe opdracht gegeven).
Soms kwam er iemand bij ons staan. Iemand die we kenden of niet kenden, zoals een jonge vrouw die viool speelde in een orkest. Ze woonde bij haar oma. Wat een ondeugd was die jonge vrouw en wat kon ze praten!
En aan het einde van de avond waren onze rekeningen astronomisch (in de goede, complimenteuze zin van het woord – rekeningen om trots op te zijn, vorstelijke rekeningen, glorieuze rekeningen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten