Kudde gnoes |
We zijn niet onverschillig genoeg geweest.
Niet koel genoeg.
Niet afstandelijk genoeg.
Niet ijzig genoeg.
We hebben de temperatuur te hoog laten oplopen.
O, de warmte en de nabijheid van de ander.
O, de vertroosting van het kluitje.
We hadden alleen nog oog voor elkaar en niet meer voor de verte, de hoogte, de diepte, de oppervlakte, de kou.
We hebben ons aan elkaar geslepen als stenen tot we geen scherpe kantjes meer over hadden. Alle ruzie op internet was consensus, warmte, vlees, damp.
De anderhalve meter afstand is als een koel briesje aan het einde van een drukkende, snikhete zomerdag. Van mij mag het zo blijven, ook zonder virus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten