De "kerstboom" moest overal mee naartoe

Salvador Dalí's slappe klok

Ik was drie dagen in het ziekenhuis. Ik kreeg er pillen, prikken en vloeistoffen. De vloeistoffen hingen in zakjes aan een infuusstandaard op wieltjes.
Een infuusstandaard wordt ook wel "kerstboom" genoemd.
De "kerstboom" moest overal mee naartoe omdat ik er met slangetjes aan vast zat.
De drie dagen in het ziekenhuis duurden geen drie dagen, o nee! En ook geen drie weken. Ze duurden drie maanden! Wat zou toch de psychologische functie zijn van zulke drastisch veranderende tijdpercepties? Dit is een zeer interessant vraagstuk.
Nu ben ik alweer drie dagen thuis. De "kerstboom" is achtergebleven in het ziekenhuis. De drie dagen thuis duurden geen drie maanden, ze duurden gewoon drie dagen.
Wanneer drie dagen gewoon drie dagen duren, zo luidt mijn hypothese, dan is men min of meer gelukkig. Voor "gelukkig" zoek ik nog een ander woord.