Nu klink ik net als professor Nietzsche

Messina (19-de eeuw)

Ik heb een paar dagen geleden iets gevonden waar ik al lang naar op zoek was – iets bevrijdends. Helaas kan ik er niet over uitweiden; het is geheim.
De mensen op straat en in de winkels voelden mijn bevrijding. Het leek wel of iedereen met me wilde met praten. Drie vrouwen flirtten openlijk met me.
Hé, nu klink ik net als professor Nietzsche. In de zomer van 1882 was hij de enige passagier op een vrachtzeilschip op weg naar Sicilië. Bij aankomst in Messina – een havenstad in het noordoosten van Sicilië – verbaasde hij zich over de vriendelijkheid en tegemoetkomendheid van de mensen. In een brief aan een vriend vroeg hij zich af "of er soms iemand achter me meereist die de mensen voor me inneemt." En in 1888, niet lang voor z'n geestelijke instorting, schreef hij aan dezelfde vriend vanuit z'n hotel in het Zwitserse Engadin: "Iedereen wil graag aan me voorgesteld worden en met me praten. Sommige knappe meisjes maken me openlijk het hof!"