De naaktslakkenjacht was te pijnlijk voor haar geworden

Gisteren is onze poes Vlinder overleden. Ze was tien-en-een-half jaar. Ze had een tumor in haar buik, daar kon ze niet meer van genezen. Het ging almaar slechter met haar, ze had pijn als we haar geen pijnstillers gaven en ze liep steeds moeilijker. Op topsnelheid door de gang rennen was er niet meer bij en de naaktslakkenjacht op het terras, waarvoor toch werkelijk geen grote snelheid en wendbaarheid vereist zijn, was te pijnlijk voor haar geworden.
Toen hebben we besloten haar te laten inslapen. De dierenarts heeft thuis de overdosis slaapmiddel in haar gespoten. Het was erg verdrietig. En zo is een vlindertje heengegaan.
Ze heeft een goed leven gehad. Ze werd geaaid door iedereen, ze kreeg allerlei heerlijke hapjes zoals verse kabeljauw en speciale ingeblikte poezenlekkernijen en ze vond alles wat we haar vertelden interessant zolang ze erbij geaaid werd, al waren er ook zaken waar ze geen enkele belangstelling voor had, zoals de Dolce far Niente Academie. Op het belangrijke gebied van niksdoen kon je haar weinig leren. Vlinder was dol op bewegende touwtjes, vooral als die om een hoekje verdwenen.