Ik zal erover nadenken

The New Yorker met Hapworth 16,
1924 van J.D. Salinger erin

In 1988 schreef de kleine uitgever Roger Lathbury een brief aan J.D. Salinger.
Hij vroeg hem of hij zijn verhaal Hapworth 16, 1924 mocht uitgeven.
Het verhaal was in 1965 gepubliceerd in The New Yorker.
Het was nooit in boekvorm verschenen.
Lathbury wist het adres van Salinger niet.
Hij schreef naam en woonplaats op de envelop en postte de brief. 
Hij hoopte er maar het beste van.
Hij maakte zich geen illusies.
Tot zijn verrassing kreeg hij meteen een briefje van Salinger terug: 

I'll think about it. 

Salinger dacht lang na. Acht jaar later, op 26 juni 1996, ging bij Lathbury de telefoon:  

This is Salinger. I would like to speak to mr. Lathbury.

Ze spraken af dat het een sobere uitgave zou worden in een oplage van een paar duizend exemplaren.
En geen advertenties.
En geen ruchtbaarheid.
De beroemdheid publiceerde voor het eerst sinds tweeëndertig jaar een verhaal bij een kleine onbekende uitgeverij en hij verlangde geen ruchtbaarheid.
Lathbury ging akkoord. Door de ontmoeting met Salinger had hij denk ik een deel van zijn verstand verloren.
Nog dezelfde dag liet Lathbury zijn nieuwe uitgave registreren voor de catalogus van de National Library of Congress. Dat was niks bijzonders, dat was een routinekwestie.
Waarschijnlijk – begrijpelijk – heeft de baliemedewerker zijn mond niet kunnen houden.
Het wereldnieuws bereikte ten slotte ook Salinger.
Hij liet niks meer van zich horen.