Er bleef geen zweem van goddelijkheid meer over

Comte de Lautréamont

"Ik droomde dat ik binnen in het lichaam van een zwijn was, dat het mij niet gemakkelijk viel dit te verlaten, en dat ik mij met mijn borstels haar in de modderigste moerassen wentelde. Vervulling van mijn wensen: ik behoorde niet meer tot de mensheid! Zou dit een beloning zijn?
De gedaanteverwisseling was in mijn ogen nooit iets anders dan de hoge en edele weerklank van een volmaakt geluk, waar ik sinds lang op wachtte. Eindelijk was de dag gekomen, dat ik een zwijn was geworden!
Ik probeerde mijn tanden op een boomschors en met genot bekeek ik mijn zwijnensnuit. Er bleef geen zweem van goddelijkheid meer over, ik wist mijn ziel op te heffen tot de bovenmatige hoogte van deze onuitsprekelijke wellust." 

Uit: Les Chants de Maldoror / Comte de Lautréamont (Isodore Ducasse) / Herfst 1868