Dryope verandert in een boom tot haar ontzetting (Uit: Metamorfosen van Ovidius) |
Maar misschien behoort alles waarin je je kunt inleven per definitie tot het eigene.
Is er een gouden tijdperk geweest waarin "alles alles" was?
Is de empathie een kortstondige gelukkige opflakkering van dat tijdperk, zoals sommigen denken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten