 |
| Dryope verandert in een boom (Ovidius) |
Maar misschien behoort alles waarin je je kunt inleven per definitie tot het eigene.
Is er een gouden tijdperk geweest waarin "alles alles" was?
Is de empathie een kortstondige gelukkige opflakkering van dat tijdperk, zoals sommigen denken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten