"Besef je wel dat ik altijd wakker word van jou?"
"O?" zei ik.
"Ja, want je neuriet en je praat met de poes."
"Dat wist ik niet zeg," zei ik.
"Ja, en ik word er wakker van, want je doet het buiten, hier op de binnenplaats."
Ik beloofde om er op te letten en fietste weg om sigaretten te kopen. Daar heeft ze trouwens ook al meerdere keren een opmerking over gemaakt.
Toen ik vijftien minuten later weer terug aan kwam fietsen was ik het hele gesprekje vergeten, maar het werd me in herinnering gebracht doordat ik het liedje Telkens weer van Willeke Alberti neuriede en de poes begroette die beneden bij de deur stond te wachten: "Hé poes, ik ben er weer hoor."
Dat mag dus nu niet meer. Ze wordt er wakker van.
Maar Telkens weer? Wonderlijk. Eens op letten.
Speelt zich dit allemaal 's nachts af of overdag? Lijkt me dat je niet overdag iemand kan vragen om niet meer te neuriën en de poes te begroeten. En mocht je alleen 's nachts met poezen praten, dan kan ze daar misschien de filmrechten van kopen, een blockbuster ervan maken en een echte filmsterrenvilla kopen i.p.v. een drie hoog voor- en achterwoning huren?
BeantwoordenVerwijderenWeet ik niet. Ik weet pas dat ik neurie en met de poes praat sinds zij het me gisteravond voor de voeten wierp. Bestaat er een wet tegen zulk gedrag? Die wil ik dan wel eens zien. Straks krijg ik nog een boete.
BeantwoordenVerwijderen