Vandaag is het zover

Nieuwe bewoners

Deze blog begon in het jaar 2009.
Ik nam me toen voor: als ik net zo veel berichten op de blog heb geschreven als er jaren in de jaartelling zitten, dan stop ik.
Vandaag is het zover (dit is het 2025ste bericht en het is het jaar 2025).
Dus dit is het laatste bericht.
En de boom voor ons huis heeft nieuwe bewoners! 

Wij hadden nog nooit zo'n stier gezien

Links de koning die niet kwam en rechts de teleurge-
stelde kasteelheer

1.

De wereld is het triljardvoudige van internet (je hoeft dus niet bang te zijn voor AI).

2.
We hadden een auto gehuurd om naar Bourgondië te gaan.
Hij was nieuw.
We veroorzaakten onderweg een krasje op de carosserie van de auto.
Een heel klein, bijna onzichtbaar, maar absoluut schandelijk krasje op de gave huid van de glanzend nieuwe auto (een ongeoorloofde Schending van het Glanzende, die ons duur ging komen te staan!). 

3.
We aten in een restaurant genaamd: La bouche du monde. Wat een mooie naam. Een Bourgondische naam. 
De mond van de wereld.
De gulzige mond van de wereld!

4.
M. vroeg aan ons vanaf de achterbank van onze geschonden auto: "Hoe denken jullie over roze konijnen?"¹

5.
We waren in een kasteel uit de zestiende eeuw. 
We waren in een vertrek dat speciaal was gebouwd voor de koning van Frankrijk. 
De koning zou op bezoek komen maar hij zegde af op het laatste moment (zo doen koningen). 
Twee lege roze stoelen belichamen de koning die niet kwam en de teleurgestelde kasteelheer.

6.
Er lag een reusachtige fokstier in de wei. 
Hij lag te rusten. 
Wit, groot en gespierd lag hij te rusten in de Bourgondische wei. 
Wij hadden nog nooit zo'n stier gezien. 
Hij zag er voldaan uit, alsof hij alles bevrucht had wat er maar te bevruchten viel in Bourgondië.

7.
"Zullen we in Bourgondië gaan wonen?"
"Is goed." 

¹ M. is de Marliezin van Bourgondië, die ons had uitgenodigd.

Daar kwam ze aanrollen op haar stoel op wieltjes

Coronavaccin

Ik ging me laten prikken tegen corona. 
Het was in een groot gebouw.
Ik ging daar op een stoel zitten.
Ik ontblootte mijn boven-arm zodat de prikster er makkelijk bij kon. 
Daar kwam ze aanrollen op haar stoel op wieltjes.
"Gebruikt u bloedver-dunners?" 
"Nee."
"Kunt u er goed tegen om geprikt te worden?"
"Nee."
"Zo, het zit er weer in. Blijft u nog even twintig seconden zitten. Dan kunt u weer gaan." 
Ik had niks gevoeld! 
Had ze me wel geprikt? 

Olijfbomen kunnen duizend jaar leven

Beringstraat

1.
"Olijfbomen kunnen duizend jaar leven en vrucht dragen."¹ 

2.
Als mijn smartphone stuk gaat, koop ik geen nieuwe. 
Dan keer ik terug naar de landlijn, dat is telefonie door middel van ondergrondse bedrading. 
"De landlijn is veiliger," zei iemand. 
Hij stotterde, dus ik geloofde hem.

3.
De Beringstraat is een zeestraat van drieëntachtig kilometer breed. Aan de ene kant van de straat ligt Ruslands Siberië, aan de andere kant Amerika's Alaska. 
Drieëntachtig kilometer!
Wat hebben Amerika en Rusland afgesproken over Europa toen zij daar met elkaar spraken? 
Wat fluisterden zij in elkaars oor, zo dicht bij elkaar?²

4.
Duizend jaar!

¹ Uit: Harold McGee / Over eten en koken / Uitgeverij Nw A'dam / 2006 
² Zo dicht bij elkaar als Utrecht en Nijmegen!