Over het niets en het nietsdoen / III / Dolce

O V E R   H E T   N I E T S
E N
H E T   N I E T S D O E N

I I I
_________

D O L C E

*

De tijd is een delfstof uit Schotland.
In 1788 publiceerde de Schotse geoloog James Hutton een traktaat getiteld: Theory of the Earth.
James Hutton had zich z'n hele leven bezig gehouden met de grond onder z'n voeten. In het traktaat toonde hij aan dat de aarde geen vijfduizend jaar oud was, zoals tot dan toe overeenkomstig de boeken van het monotheïsme was aangenomen, maar miljoenen of miljarden jaren oud.
Het was een historisch moment in de geschiedenis van de menselijke kennis. Een Copernicaans moment dat zich maar een paar keer per millennium voordoet.
Een tijdgenoot van Hutton schreef: "Onder onze voeten opende zich de duizelingwekkende diepte van de tijd."

*

Niet alleen de aarde, ook het leven erop bleek al miljoenen of miljarden jaren te bestaan. De eerste mensen van de soort homo sapiens leefden driehonderdduizend jaar geleden.
Ze waren jagers. Ze maakten hun voedsel niet zelf, de natuur maakte het voor ze. Het voedsel hing aan de takken, rende voor hun voeten en zwom in de rivieren. Ze hoefden het maar de plukken of te vangen.
Ze leefden zoals dieren.¹
Ze waren gezond, slank, beweeglijk en met weinigen, want het nomadische leven stond geen groot nageslacht toe.
Er zijn aanwijzingen dat ze gelukkig waren.
Tot twaalfduizend jaar geleden.
Vanaf toen liet homo sapiens zich het voedsel niet langer door de natuur aanreiken; hij ging het zelf verbouwen.²

*

Op dat moment – en op geen ander moment in de geschiedenis – ontstond de activiteit die we tegenwoordig "werken" noemen.³
Want de natuur was geen vriend van de landbouw. De natuur stuurde roofdieren, insecten, ziektes, onkruid, plagen, droogtes, stormen, branden, overstromingen.
Een boer die niet dag en nacht werkte, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, zag binnen een paar weken zijn akkers te gronde gaan en zijn vee verkwijnen.
Niet werken – niets doen – betekende honger en dood en werd tenslotte, naarmate de landbouw zich verder over de planeet verspreidde, een vorm van verraad en ondermijning van de menselijke soort.⁴
En de jagende, de niet-werkende, de als een dier levende mens verdween (de Griekse mythologie was zijn zwanenzang).⁵
Het begin van het Tijdperk van het Werken, dat tot vandaag voortduurt, heet de landbouwrevolutie of neolithische revolutie. Deze term werd gemunt door de antropoloog en archeoloog Vere Gordon Childe, die bang was voor de ouderdom. Toen hij vijfenzestig was ging hij naar de Australische Blue Mountains, waar hij was geboren en opgegroeid. Hij ging op de rand van een overhangende rots staan. Hij zette zijn hoed en zijn bril af, trok zijn jas uit, nam de pijp uit zijn mond en sprong in de diepte.

*

Werken is: het temmen en onderwerpen van de natuur.
Welnu, zoals iedereen weet die homo sapiens een beetje kent is het maar een zeer kleine stap van onderwerpen naar verwoesten.⁶
Die zeer kleine stap zette homo sapiens. Niet alleen met betrekking tot de natuur om hem heen (de bossen, de zeeën), maar ook met betrekking tot de natuur in hem (zijn lichamelijkheid, zijn aardsheid): het monotheïsme was als het ware de innerlijke afronding van de landbouwrevolutie. Het plaatste homo sapiens behalve topografisch ook psychologisch buiten de natuur. Voortaan was dit wezen niet meer door de natuur uit natuur geschapen (door de aarde uit aarde), maar door een god uit niets.
Het openingshoofdstuk van het Oude Testament rukte homo sapiens op radicale wijze uit de natuur als een plant uit de grond, en in plaats van een krachtige, rustige, zekere verbondenheid met de natuur, met de aarde, kwam een hachelijk pact, een zijden draad, met de ene en enige god.⁷
Homo sapiens was nu definitief een vreemde geworden op de planeet⁸, een "ontwortelde", alien, Fremdkörper.⁹

*

De crisis van de natuur (de aarde) die wij nu beleven is dus allesbehalve een neveneffect van landbouw en monotheïsme¹⁰; het is einddoel, causa finalis van al het werken en geloven.¹¹
Dat Elon Musk nu bezig is met de voorbereidingen voor het afscheid van de aarde en het vertrek naar de planeet Mars is een logische volgende stap.
Hij wil een miljoen mensen meenemen naar Mars.
Duizend ruimteschepen zullen vanaf 2050 opstijgen.
Dit is zijn droom.
Hij wil dat zijn droom realiteit wordt. Of is "realiteit" een woord dat Elon Musk straks moet achterlaten op aarde?

*

In 1968 reisden drie astronauten – zes ogen – in de Apollo 8 naar de maan. Ze reisden om de maan heen. Ze landden niet op de maan. Het was een verkenningsvlucht.
Tijdens deze historische reis werd een grote ontdekking gedaan, een onverwachte ontdekking die niet voorzien was in het draaiboek van de NASA.
Toen de drie astronauten namelijk achter de maan vandaan kwamen zagen ze – tot hun verrukking – in het peilloze duister opeens de helderblauwe aarde tevoorschijn komen.
Op dat moment begon een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van homo sapiens: de terugkeer naar de aarde en het afscheid van god.
Als je het belang en de betekenis van alle ondernemingen van de NASA in één woord zou moeten samenvatten, dan zou dat woord moeten zijn: de ontdekking van de aarde.
Jawel, de almachtige bevindt zich onder onze voeten.
Deze woorden zullen straks prijken boven de ingang van de Dolce far Niente Academie.

¹ "Dieren werken niet," schreef Immanuel Kant en dat zei ook Georg Friedrich Hegel.
² De eerste duizenden jaren na de landbouwrevolutie leefden er twee types homo sapiens: de landbouwer en de jager of "jager-verzamelaar".
³ Toen het Tijdperk van het Werken begon leefden er op aarde naar schatting vijf miljoen mensen. Alle vormen van werken die we nu kennen, ook de kunst, ja, juíst de kunst, zijn uit het "zelf verbouwen" voortgekomen.
⁴ Elke akker is een slagveld en elke boer een soldaat. Of zoals Paulus schreef in een brief aan de verbaasde inwoners van Thessaloniki: "Wie niet werkt zal niet eten."
⁵ Friedrich Nietzsche was de eerste die deze mooi levende dier-mens een gearticuleerde stem gaf, omdat hij er zelf één was: "De mensen voelen dat ik een dier ben," schreef hij in een aantekening.
⁶ De wijsheid van Sun Zu: "Laat het land van de tegenstander intact", was aan homo sapiens niet besteed.
⁷ De ene en enige god van het monotheïsme was een landbouwgod, een boerengod. Een god die zei: "Wie niet werkt zal niet eten." De workaholic is daardoor een sacrale figuur in het monotheïsme. Hij is iemand die zichzelf opoffert in de strijd tegen de natuur (de aarde). Uit hem is het kapitalisme voortgekomen.
⁸ Het woord planeet komt uit het Grieks. Het is afgeleid van het Griekse werkwoord πλανᾶσθαι (planestai) = zwerven, ronddolen. Het betekent: zwervend hemellichaam. Pas met Copernicus en Galileo werd ook de aarde een zwervend hemellichaam, een planeet.
⁹ De band die de jager of jager-verzamelaar met de natuur (de aarde) had was hieraan tegenovergesteld en kan misschien het best begrepen worden door het begrip "metamorfose": alles kon in alles veranderen (een mens in een dier in een god in een rivier in een storm). Uit deze geest van de jager of jager-verzamelaar komt voor een deel nog de Griekse mythologie voort, die een en al jacht, plezier, achtervolging, lust en genot is! In de landbouw en het monotheïsme is de mens juist geheel tot stilstand gekomen. Hij heeft een huis. Hij zit aan een tafel, op een stoel, met een pen en een stuk papier. En hij schrijft. En wat hij schrijft is een product van zijn bewegingloosheid. En ook zijn wraakzuchtige moraal komt voort uit deze bewegingloosheid. En ook het gebod tot onveranderlijkheid komt eruit voort.
¹⁰ Tot nu toe is het monotheïsme als verwoestende kracht naast de landbouw en het kapitalisme min of meer over het hoofd gezien. Dit heeft de beweging van de duurzamen (de "wederaarders") verzwakt. Over de geboorte van het kapitalisme uit het monotheïsme, zie: Die protestantische Ethik und der Geist des Kapitalismus (1905) door Max Weber.
¹¹ Onze welvaart is het neveneffect.

 
© Peter Bekkers

Over het niets en het nietsdoen / II / Primo
Over het niets en het nietsdoen / I / Secundo

Over biggelen

 

Over biggelen

 

Ik moest onder narcose

1.
Een jaar geleden werd ik geopereerd. Het was een kleine operatie van een half uur.
Ik moest onder narcose.
Nooit eerder was ik onder narcose geweest.
Toen ik wakker werd voelde ik me zeer uitgerust, maar niet zoals na een paar uur slaap. Het was juist alsof er helemaal geen tijd verstreken was, alsof ook de tijd onder narcose was geweest.

2.
Zou het kunnen dat wat Sigmund Freud het onbewuste of het onderbewuste noemde, gewoon het lichaam is?

3.
Ik las dat Dante's Divina Comedia onlangs op zo'n manier is vertaald dat moslims er geen aanstoot aan kunnen nemen. Dit doet me denken aan wat een Duitse censor eeuwen geleden zei toen hij Dante's boek bij de grens in beslag nam. Hij zei: "Mit gottlichen Sachen macht man keine Komödie."

4.
Ik ben al m'n hele leven bezig voor mezelf de wijsheid van de vrolijkheid aan te tonen.

5.

                                Something is wrong, I know,
                                when a glass full of living blood
                                has to fly, in terror,
                                across the snow.

6.
De vernieling van de natuur – ook van de menselijke natuur – is geen neveneffect maar causa finalis van kapitalisme, landbouw en monotheïsme; het neveneffect is onze welvaart (supermarkten, snelwegen, warenhuizen, luchtvaart, televisie etc.).
Hierover eind deze week meer in het derde en laatste deeltje van Over het niets en het nietsdoen.

7.
Thierry Baudet is een romanticus van de ongelijke strijd.

8.
Ik heb gemerkt dat ik dingen makkelijker kwijtraak als ik niet weet dat ik ze bij me heb.

Er moet iets mis zijn met de bobine

Bobine

1.
"Er moet iets mis zijn met de bobine," zei m'n vader vaak wanneer een van zijn auto's niet wilde starten. Het niet starten van een auto is iets zeer teleurstellends.
Bobine¹ is een van de vele mooie woorden die aan de oppervlakte komen wanneer er iets mis is.
Sinds mijn vaders dood heb ik het woord niet meer gehoord.
Ook de woorden nokkenas, differentieel, koppakking en momentsleutel heb ik sindsdien niet meer gehoord.

2.
Iedereen noemde mijn vader Harry, maar hij heette eigenlijk Herman.
Er zijn veel mensen die Harry genoemd worden, maar eigenlijk niet zo heten.
A. vertelde donderdagochtend dat een goede vriend van hem Frans heet en door iedereen Harry wordt genoemd. 

3.
Misschien zijn de sociale media wel een geleider van duizenden jaren onderdrukte woede (ongeveer zoals een bliksemafleider).
Mogelijk is over enkele tientallen jaren de totale hoeveelheid woede in de wereld verminderd.
Maar Michel Eyquiem de Montaigne zei: "Woede vermeerdert door er woorden aan te geven."

4.
M. (48): "Er heeft zich een pindakaasrevolutie voltrokken en Calvé heeft de slag gemist."

5.
Wij moeten de fluïditeit van goed en kwaad zien (wij moeten niks). 

6.
Lust: helder en plotseling; een herinnering aan het gouden tijdperk waarin alles alles was. Woef!

¹ De bobine levert de spanning die nodig is voor de ontstekingsvonk van de bougie.

Over de hoerenzoon en hoe hij het ernaar gemaakt had

In het Spaans is hoerenzoon higo de puta.
Ik heb verre Andalusische voorouders.
Uit Andalusië komt ook de dichter Federico García Lorca.
In zijn werken komen veel vlinders voor.
En wat heeft hij mooi over zigeuners geschreven en wat kon hij mooi van de hak op de tak springen.
In 2001 woonden we in een huis aan de Eerste Helmersstraat in Amsterdam. In dat huis werd M. geboren. Morgen wordt ze twintig jaar. Ze is zeer lief.
Ze krijgt voor haar verjaardag:
1) De ontdekking van de wereld door Clarice Lispector;
2) Een zak vruchtbare aarde van veertig liter;
3) Een clematis met witroze bloemen en citroengele harten.
Het is dezelfde clematis die vol met duizenden en duizenden bloemen tegen de gevel van ons huis in de Eerste Helmersstraat groeide, tot het huis een nieuwe eigenaar kreeg.
De nieuwe eigenaar zaagde de dikke stam van de clematis bij de grond af omdat, zo verklaarde hij, de clematis de waarde van zijn huis (zijn "stenen") bedreigde.
Toen heb ik hem voor hoerenzoon uitgescholden. Hij wou me slaan omdat ik zogenaamd zijn moeder had beledigd, maar toen sloeg ik hem.
En de duizenden en duizenden bloemen verkwijnden.

Over vrede

In 1958 ontwierp Gerald Holtom dit symbool:

Het betekent: Nuclear Disarmament. 
Het is een samenstelling van de letters N en D uit het internationale semafooralfabet.
Wat knoflook, kruis en daglicht waren voor de vampier, was Holtoms symbool voor de nucleaire wapenwedloop. Nou ja, dat was de bedoeling, weet je wel.
Later werd het een algemeen vredesteken. Het stond op T-shirts en op wangen in de jaren '60 en '70 en ook op legergroene schooltassen uit de legerdump.
Legerspullen waren toen net zo populair als vrede.
Hier zijn een paar nieuwe symbolen à la manière d'Holsom. Ik heb ze zelf ontworpen. Niet tegen de nucleaire wapenwedloop, maar tegen de woede van allen tegen allen die aan het begin van de eenentwintigste eeuw is losgebarsten:

                                                     Relax (R):

                                               De-Escalate (DE):

                                               Calm Down (CD):

                                                Time Out (TO):

Als je een T-shirt wilt met zo'n mooi en functioneel symbool erop, dan kun je het bij Eeuwige Bouillon bestellen, met een teken van echtheid en al. Het T-shirt is verkrijgbaar in alle kleuren, als het maar wit is, om Henry Ford te parafraseren.
Peace.

Noem jij mijn moeder een hoer?

John Cage (1912-1992)

1.
Ik verdien weinig geld met hard werken. Daar staat gelukkig tegenover dat ik veel geld verdien met niksdoen. 

2.
Iemand vroeg: "Wat heb je nou aan zo'n studie geschiedenis?"
Ik antwoordde: "Nou, door die studie kan ik kleine stukjes toekomst voorspellen."
Dat vond dat figuur maar nutteloos.

3.
Nu ik minder alcohol drink word ik minder aardig. Al mijn goede eigenschappen waren bijwerkingen van de alcohol.

4.
Je kunt ruimte in tijd meten: "Hoe ver is het?" "Twintig minuten".
Je kunt tijd niet in ruimte meten: "Hoe laat ben je vrij?" "Over drie kilometer".
Dit zei Jerry Seinfeld de komiek.

5.
De componist John Cage heeft een muziekstuk geschreven dat 639 jaar duurt.
De uitvoering begon op 5 september 2001 met een lange stilte.
Op 5 februari 2003 klonk de eerste noot.
Volgend jaar, op 5 februari 2022 om precies te zijn, zal een volgende noot klinken.
In 2640 zal de laatste noot stoppen met klinken.
Dan ben ik 682 jaar.

6.
M. (19): "..." [onverstaanbaar]
Ik: "Wat zei je?"
M.: "Niks."
Ik: "Jawel lieverd, je zei wat."
M.: "Ik zei goedemorgen."
Ik: "Goedemorgen."

7.
Ik heb één keer iemand (een onbekende) voor hoerenzoon uitgemaakt. Hij werd kwaad.
"Noem jij mijn moeder een hoer?" schreeuwde hij.
"Ja," zei ik, "jouw moeder moet wel een hoer zijn, anders was jij niet zo'n hoerenzoon."
Hij had het ernaar gemaakt.*

8.
Op de punt aan het einde van deze zin passen volgens een berekening van octopusdeskundige Peter Godfrey-Smith ongeveer 170 miljoen ribosomen.

Ribosoom

* Later meer over de hoerenzoon en hoe hij het ernaar gemaakt had.

Over tijdrekken

Twee dagen geleden speelde Manchester City in de kwartfinale van de Champions League tegen Borussia Dortmund.
Wat speelde Manchester City subliem. Het leek net alsof de ploeg een organisme was.
Dit was deels om te lachen, want het sublieme werkt op de lachspieren.
In de laatste minuten begonnen de spelers van Manchester City tijd te rekken.
De keeper dacht lang na over de vraag waar hij de bal heen zou schoppen (hij was opeens een filosoof geworden).
Tijdrekken is alleen zinvol bij sporten met twee doelen aan de uiteinden van het veld zoals voetbal (wedstrijden worden beëindigd door de klok).
Bij sporten met een net in het midden is het zinloos (wedstrijden worden immers beëindigd door de winnaar).
Bij sporten zonder net, zoals wielrennen of hardlopen, is het onzinnig.

Over m'n algemene en speciale theorie van de gerichte en de ongerichte woede

M'n algemene theorie van de gerichte woede is dat mensen boos worden op andere mensen omdat die niet zo denken en voelen als zijzelf.
De gerichte woede is dus een onbeheerst verlangen naar overeenstemming.
Deze soort woede, die zeer veel voorkomt, zou je romantisch kunnen noemen; er zitten elementen in van een huwelijksaanzoek, een vredesvoorstel, een liefdesverklaring.
Er is ook een woede die niet speciaal op iets of iemand gericht is. Dit is een woede zonder vijand, zonder tegenstander; een woede sui generis. Deze soort woede berust mogelijk op een primordiale afschuw van het individu-zijn. Ook dit is een vorm van romantiek, zij het dat de romanticus (de woedende) nu niet streeft naar overeenstemming met de ander, maar naar algehele destructie. In zeer uitzonderlijke gevallen neemt deze woede de vorm van liefde aan, maar meestal wordt het een bloedbad.
M'n speciale theorie van de woede verklaart de uitzonderingen. Jacuzzi)

De geest van de tijd is woede

Het logo van mijn uitgeverij

Ik wil een uitgeverij oprichten die pamfletten, schotschriften en manifesten uitgeeft.
Mijn uitgeverij zal een archief van woede aanleggen, het Archive de la Colère.
Hiermee vangt mijn uitgeverij de geest van de tijd (de geest van de tijd is woede).
Mijn uitgeverij zal de planetaire woede gaan oogsten zoals windmolens de wind en zonnecellen het licht.
Seneca de Jongere heeft mooi over woede geschreven in zijn werk De ira ("Over de woede"). Mijn uitgeverij zal dit werk opnieuw laten vertalen en uitgeven.
Ook gaat mijn uitgeverij een woedefestival organiseren (Woedstock), waarin de geest van de tijd mag waaien. Op het festival zullen vele bands spelen, waaronder enkele die zeer woedend zijn.

Over politiek

Over neuken

Over het nazisme

Prins Philip was de zoon van god

1921-2021

Ik hoorde dat prins Philip de zoon van god was. Dit vertelde een man die een peniskoker droeg vandaag op het journaal.
Aanvankelijk was het niet zeker of de prins Gods zoon was, vertelde de man met de peniskoker, die verder geheel naakt was, maar toen de prins op een dag om regen vroeg en de regen kwam, en op een andere dag om zon, en de zon kwam, toen was het zeker.
Op de foto zie je prins Philip, Hertog van Edinburgh en Zoon van God, met de lichtblauwe sjerp van de Deense Orde van de Olifant.

Er zijn nog zoveel nieuwe goden mogelijk

Dansende god

Dit jaar zullen eindelijk de deuren van de Dolce far Niente Academie open gaan. 
Op de academie zal onder meer een college godvorming (theotechniek) worden aangeboden – een kunst die verloren is gegaan.
De Grieken waren de laatste godvormers van Europa; daarna vestigde zich het monopolie van de ene en enige god.
De religieuze creativiteit en het religieuze plezier worden al millennia lang belemmerd door dit sombere monopolie ("monotheïsme").
Kunstenaars met een talent voor godvorming gingen zich toeleggen op wat nog wel mocht: schilderen, componeren, schrijven, beeldhouwen, theater maken.
Hoe is het mogelijk dat in duizenden jaren niemand behalve professor Nietzsche tegen het verbod op godvorming in het geweer kwam? Wij moeten weer polytheïsten worden.
Je moet weten dat goden er zijn om ons gezelschap te houden en om plezier met ons te maken. "Ik zou alleen in een god geloven die kon dansen," schreef professor Nietzsche in Middag en eeuwigheid.
Er zijn nog zoveel nieuwe goden mogelijk.

Zie ook, o.m.: het godje Messi; het godje van de nabijheid; IJsselgodje

Over brillen

Ik heb drie brillen.
Een bril voor dichtbij.
Een  bril voor veraf.
Een bril om televisie te kijken.
De brillen koop ik bij de supermarkt.
Ze zijn mooi.
Ze zijn niet duur.
Ze gaan snel kapot.

Hij heeft een mooie zachte stem

Herman Tjeenk Willink die 79 jaar is

Ik zag een interview met de nieuwe informateur Herman Tjeenk Willink.
Het lijkt wel of hij kennis heeft van mijn post-abra-cadabrische nulverplaat-singstechniek!
Herman Tjeenk Willink is 79 jaar.
Hij heeft een mooie zachte stem die hem gezag verleent.

Een compliment is wat waard

Ik zong een lied van David Bowie.
Ik kan niet mooi zingen.
"Wat zingt u mooi," zei een man die bij de ingang van de supermarkt stond.
Toen ik weer naar buiten kwam met zalm en twee preien vroeg hij geld. Dat was de prijs van het compliment.
Ik haalde een muntstuk uit m'n broekzak en gaf het aan hem.
Een compliment is wat waard.

Veel praten helpt tegen dikheid

We hebben een weegschaal gekocht. Gisteren om drie uur 's middags ging ik erop gaan staan, meteen na m'n lichamelijke oefeningen tegen de dikheid in de buitenlucht.
De weegschaal gaf aan: 87,0 kg.
Dit is 10 kilo te veel voor een man van mijn leeftijd en bouw (mijn botten wegen 10 kilo; zonder botten ben ik precies op gewicht).
De buik is de plek waar mannen het vet opslaan dat ze overhouden aan de combinatie van onbeweeglijkheid en eetlust.
De tijden van onbeweeglijkheid zijn voorbij.
En ik eet alleen nog groente, noten, fruit en vis – het menu van de jager-verzamelaar en ik dacht ook van Filippo Marinetti de futurist.
Ook veel praten helpt tegen dikheid.