Vandaag is de dag dat ik mijn ziel ga verblijden

Los Panchos

1.
G.: "Dat is geen winterkoninkje."
Ik: "Dat is wel een winterkoninkje."

2. (M. (20) doet een duif na)
Hoehoe-hoe
Hoehoe-hoe
Hoehoe-hoe
Hoe

3.
"Hé, dat is Johnny Depp!"
"Nee hoor, dat is Sean Penn."
"Hè? Sean Penn? Maar wie is dan Johnny Depp?"

4.
A. had pijn aan zijn been.
Ik vroeg aan hem of hij de oefening Downward facing dog kende.
Nee, kende hij niet.
Kende hij dan de Five point palm exploding heart technique?
Ook niet (wel eens van gehoord).
Kende ik, vroeg A. terug, de oefening Embrace the tiger and return to the mountains?
Kende ik niet.

5. (Twee nieuwe woorden)
Oncurrent (geen concurrent).
Onteressant (niet interessant).

6.
Ik heb een vorm van zelfkritiek ontdekt die een vorm van zelfverheerlijking is. Maar daar ga ik het een andere keer over hebben.

7.
"Vandaag is de dag dat ik mijn ziel ga verblijden"

(Uit: een liedje van de band Los Panchos dat S. opzette toen ze op bezoek was).

8.
T. is zeer bedreven in het zeggen van iets gemeens in de vorm van iets liefs. Bijvoorbeeld:
"Ik hoop heel erg voor je dat je later geen ondraaglijke spijt krijgt."

9.
Als je de geschiedenis van de mens als een vallen beschouwt in plaats van als een stijgen of klimmen – en waarom niet? –, dan is er wel degelijk een teleologie mogelijk.
Toch?

Feesten is iets dat je moet kunnen

Z (17) en N. (17) zijn uitgenodigd voor een groots feest, een "bevrijdingsfeest".
De bevrijding van alle coronamaatregelen wordt daarmee bedoeld.
En dat op de dag dat de oorlog is uitgebroken!¹
N. gaat niet naar het feest.
"Waarom niet?" vroeg ik.
"N. kan niet feesten," zei Z.
"Hoe bedoel je, kan niet feesten?"
"Nou, ze kan gewoon niet feesten. Ze is er niet goed in, zoals jij niet goed bent in bijvoorbeeld... eh..."
"Nou zeg het maar..."
"... zingen."

 ¹ De oorlog van Poetin tegen Oekraïne.

Dit zijn de mensen die lijden

Lijden met een hele lange ij (afkortingsteken // uit
het technisch tekenen)

Jaap de Hoop Scheffer was vroeger secretaris-generaal van de NAVO.
Nu is hij voorzitter van het Kapittel van de Civiele Orden.
Hij beoordeelt of iemand een koninklijke onder-scheiding verdient.
Ook beoordeelt hij of iemand dapper genoeg is om in aanmerking te komen voor de Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon. 
Dat is een erepenning voor "dappere daden buiten een strijd".¹
Jaap de Hoop Scheffer zei gisteravond in het programma Nieuwsuur² over de Oekraïners: "Dit zijn de mensen die lijden met een hele lange ij."
En verdorie, nu zie ik de hele tijd dat lijden met een hele lange ij voor me als ik aan die arme Oekraïners denk.

¹ Er is vreemd genoeg een bronzen, een zilveren en een gouden erepenning voor dapperheid.
² Fragment over de lange ij van Jaap de Hoop Scheffer – "de lange Jaap" – op plm. 13 minuut 25 sec.

Ondertussen in 1965

Vlnr: Q, P, H, M, K.

De stenen stad is onbestendig

Boomhazelaar met hazelnoten in de bolster

1.
Die dag vlogen zijn kleren, zijn schoolboeken en zijn tennisrackets uit het raam.

2.
Hij overnachtte bij een familie aan de overkant van de straat. Hij verbleef daar een paar maanden.

3.
In zijn logeerkamer zweefde een lichtgevende, rond-draaiende blauwe bol ter grootte van een strandbal.
Hij zag de wereldzeeën.
Hij zag het aanbreken van de dag en het vallen van de avond.
Hij zag de menigten in Amerika.
Hij zag Londen.

4.
Het was zomer. De deuren van zijn logeerkamer stonden open. De hazelaar hing vol noten. Hij plukte die. Hij at die.

5.
Hij leerde: je moet niet proberen wat je bent kwijtgeraakt terug te halen op de plek waar je het bent kwijtgeraakt.

6.
Hij leerde: het kan de gevoelens niks schelen of iets werkelijkheid is of fictie.

7.
Hij leerde: de stenen stad is onbestendig (zie ook Ovidius).

8.
Zij waren de vaderlozen, de vaderzieken.
O, de zachtaardigheid van de vaders.
Het was het misandrische tijdperk, het tijdperk van het over de rand drijven van de vaders, van de abortus provocatus van de vaders.
De term abortus provocatus komt van de Latijnse werkwoorden aboriri (vergaan; verloren gaan) en provocare (oproepen; opwekken).

Het winterkoninkje is goedgemutst

Er waait een nieuwe storm door het land. Deze storm heeft geen naam zoals de vorige twee.
Zoals bijna elke ochtend werd ik vanmorgen gewekt door het winterkoninkje.
Wat een goedgemutst diertje is het toch. En wat een vurig keeltje!
Gewoonlijk zit hij wel een half uur onder ons slaapkamerraam te zingen¹, maar nu werd hij al na een paar goedgemutste trillers meegenomen door de storm.² 

¹ (Je vraagt je af hoe zo'n klein diertje zo'n tumult kan maken).
²  De storm heeft wel een naam, hoor ik van M. Hij heet "Francis". (Ik vind dat stormen geen namen zouden moeten hebben).

Volle maan met jagende wolken boven het Borneo-eiland

Ik kan er niks over zeggen

Gisteravond zat ik enige tijd in de belangrijkste auto van het land. Meer kan ik er nu niet over zeggen.

Wat vurig is zij

Nilüfer Gündoğan (foto: Bente Maria Hilkens)

Wat vurig is Nilüfer Gündoğan!  
Eerst zei ik haar naam verkeerd.
Ik zei: Nülifer Gandoğün.
"Dat klopt niet," zei R, die een pietje precies is.
Wat vurig is zij!
Als zoon van een kleermaker zeg ik: wat gaat zij goed gekleed!
Het tekentje (˘) boven de tweede g in Gündoğan heet een breve (of brevis) en verlengt de voorgaande klinker. Je moet de o uit Gündoğan dus rekken. Gündoooğan!

Vogels hebben geen oren

Wat heeft onze minister van Justitie en Veiligheid grote oren.
Net als Kafka.
Net als Gandhi.
Maar Kafka en Gandhi hadden flaporen. Die heeft onze minister niet.
Grote oren of kleine oren, wat maakt het uit?
Ik heb kleine oren.
Een paard heeft ook kleine oren.
Félix Auger-Aliassime de tennisser heeft ook kleine oren.

Gisteren was...

Gisteren was een dag vol onafgemaakte zinnen.
"Jongens, ik heb..."
"Hebben wij..."
"Zij is iemand die..."
"Weet iemand hoe..."
"Hé, waar is..."
Een onafgemaakte zin is een zin die halverwege stopt omdat de smartphone ertussendoor komt.
Misschien is het tijd voor een Internationale Dag van de Onafgemaakte Zin.
Ik zie dat 13 oktober nog vrij is. Dat is de dag na de mooiste dag van het jaar (Wereldmeisjesdag).

P. vindt dat ik overdrijf

William Gibson (1984)

Opnieuw zal een in Europa geboren beschaving te gronde gaan door overmatige gerichtheid op een andere wereld (otherworldliness).
Zoals de antieke beschaving aan het christendom, zo zal – als er niks gebeurt – de westerse beschaving aan cyberspace¹ bezwijken (aan het zogenoemde metaversum).
P. vindt dat ik overdrijf.

¹ De schrijver William Gibson vond het begrip cyberspace uit in het korte verhaal Burning Chrome (1982) en in de roman Neuromancer (1984).

Een goede vertaling van metaversum luidt: hiernamaals

Zij zit het grootste deel van haar leven op internet. Doordat zij altijd online is verleert zij de kunst van het omgaan met mensen in het echt. Zij kan de fysieke nabijheid van een ander mens niet goed meer verdragen: de geur, de lichaamstemperatuur, de gebreken (scheve tanden, harige oren, lelijke neus). Zij is overgevoelig geworden voor de aanraking, de blik, de geluiden van een ander (ademhaling, kloppend hart, stromend bloed).
Mogelijk is er dus bij Metoo meer aan de hand dan louter de wellust en de handtastelijkheid van mannen; mogelijk is er sprake van een incuberende auto-intolerantie van de menselijke soort; van toenemende oppervlakte-spanningen van een wezen dat bezig is te verhuizen van de ene biotoop (de werkelijkheid) naar de andere (de virtuele werkelijkheid, cyberspace of het metaversum).
Een goede vertaling van metaversum luidt: hiernamaals.

Ay! Ay ay!

Er zijn 8 miljard mensen op aarde.
Met alle doden erbij sinds mensenheugenis: 108 miljard.
8 miljard.
Ay!
108 miljard.
Ay ay!

Dat is je bloed

1.
Zijn jeugd was als een enorm stuk land van het vasteland van zijn leven afgebroken. Het was steeds verder afgedreven. Het was langzaam uit zicht geraakt. 

2.
Het biologielokaal was in het gedeelte van de school waar ook de natuur- en scheikundelokalen waren. Het rook er naar zwavel en formaldehyde. Het lokaal was een griezelkabinet van opgezette dieren, embryo's in glazen potten en skeletten.
Zo'n skelet zat ook binnen in hem. Zonder zo'n skelet in zijn binnenste was hij niets anders dan een berg vlees.
Een homp vlees, zei E.
Homp. 

3.
De stadsrechten van Z. waren al bijna acht eeuwen oud (ze waren uit het jaar 1190). Vreemd genoeg was hij trots op die stadsrechten en die eeuwen, alsof het zijn rechten waren, zijn eeuwen. Ook hij was al bijna acht eeuwen oud.

4.
Zijn vaders moeder bezat een wonderlijke lichamelijke doorzichtigheid.
Een vlekkerigheid, een overgevoeligheid voor de zon, voor het licht, voor het leven.
Dun, ijl, blauwdooraderd, bleek, stil, geloken.
Liggend, slapend, tenhemelgaand.
Was zij een engel?

5.
In het pikkedonker drukte hij een felle zaklamp tegen z'n handpalm om te kijken of hij op die manier z'n skelet kon zien (handbotjes). Dat was niet het geval. Wel zag hij veel rood.
"Dat is je bloed," zei E.

Het monster dat ik alles twee of drie keer tegen je moet zeggen

Margrete Vestager toen zij jong was

"Weet je wie dit jaar de Nobelprijs voor de Vrede moet krijgen (niks moet)?"
"Wie wát moet krijgen?"
"De Nobelprijs voor de Vrede."
"Nou?"
"Margrete Vestager."
"Wie?"
"Margrete Vestager. En weet je waarom? Omdat ze het monster internet aan het bedwingen is."¹
"Welk monster?"
"Het monster dat ik alles twee of drie keer tegen je moet zeggen omdat je op internet zit terwijl we met elkaar praten, dat monster."²

¹ Margrete Vestagers Declaration on European Digital Rights and Principles
² P. zegt dat ik overdrijf.