dinsdag 31 december 2019
De zee, een herinnering
We waren in twee dagen van Amsterdam naar een Spaanse berg gereden. Bovenop de berg stond ons hotel.
We installeerden ons in onze hotelkamers en daalden de berg af via steil omlaag gaande bergweggetjes en in rotssteen uitgehouwen trappen. Hagedisjes kleefden tegen de warme rotswanden.
Om een hoek zagen we plotseling de glorieuze, gelukkige, schitterende, schuimende, deinende, twinkelende, glinsterende zee.
Z. bleef als aan de grond genageld staan en liet alles wat ze in haar handen had op de grond vallen.
zondag 29 december 2019
Wat dan nog?
Dit keer zal ik geen goede voornemens maken voor het nieuwe jaar.
Ik zal goede voornemens maken voor het nieuwe decennium.
Aan het eind daarvan zal ik tweeënzeventig zijn.
"Tweeënzeventig? Wat oud!," zei M., die in Wenen woont.
"Dan ben je zelf ook tweeënzeventig," zei ik.
"O ja, dat is waar," zei hij.
"En wat als tweeënzeventig jaar oud is? Wat dan nog? Dan zijn we oud. Dan zullen we gaan zingen."
vrijdag 27 december 2019
Kalm maar rustig maar
1.
Ken je de musculus sternokleidomastoideus? Dat is een spier. Hij zit achter je oor aan je schedel vast. Vandaar vertakt hij naar je sleutelbeen en je borstbeen. Je kunt 'm aan de buitenkant goed zien.
Sinds 2013 kwelt die musculus me één keer per jaar een maand lang in de avond en in de ochtend.
Hij kwelt me dus met de regelmaat van een kosmisch verschijnsel. Opiaten helpen, maar hebben als nadeel dat lichaam en geest eraan verslaafd raken.
2.
Ik ben met het slikken van de opiaten gestopt.
Lichaam en geest zijn nu aan het afkicken.
Daardoor had ik vannacht een verschrikkelijke nachtmerrie.
M. sloeg een arm om me heen.
Ze zei: "Kalm maar, rustig maar."
Het was midden in de nacht. Het was zo donker. Ik zag geen hand voor ogen.
In het donker gaan nachtmerries niet weg.
Ik ging in de kamer zitten met alle lampen aan.
Kunstlicht kan nachtmerries niet verdrijven. Alleen daglicht kan nachtmerries verdrijven, maar dat is niet voorhanden midden in de nacht.
's Nachts trekt het daglicht zich terug op de maan (het rust daar uit).
Dit is de schitterende Finse regering
Minister van Onderwijs Li Andersson;
Minister van Financiën Katri Kulmini;
Minister-president Sanna Marin;
Minister van Binnenlandse Zaken Maria Ohisalo.
Zwemmen in een levend wezen
David Bowie |
We hadden natuurvriendelijke zeepjes gekocht. Mijn huid droogde erdoor uit en ik kreeg een steenpuist in m'n oksel. Nooit eerder had ik een steenpuist. De natuurvriendelijke zeepjes moeten mensvriendelijker worden.
2.
Een jaar geleden was er een programma op tv over mannen die hun baan in de industrie hadden verruild voor een leven in de natuur. Eén man zwom elke dag in de rivier die langs zijn huis door het bos stroomde. Hij werd gefilmd terwijl hij in de rivier zwom. De zon scheen, vlekken zonlicht schitterden op het water. Hij zei, al zwemmend: "De rivier is een levend wezen."
3.
In Finland wordt de regering geleid door vier jonge vrouwen van een jaar of dertig. Dit lijkt me goed, zelfs heel goed.
4.
Een paar weken geleden zag ik een documentaire over de jonge David Bowie. Hij rookte als een schoorsteen. En wat een zwamneus zeg. Maar wat een schitterende muziek.
5.
Indianen hadden mooie namen:
"Chief van mannen";
"Beer die stof maakt";
"Wilde uien etend hert";
"Krijgersgeest die zingt";
"Zalmhoofd boven waterspiegel".
6.
Je hebt mensen die zwaaien bij het komen en het weggaan. En mensen die dat niet doen. Ik verbaas me er altijd over wanneer iemand die weggaat niet tenminste één keer omkijkt en zwaait.
7.
De grote werken van de Middeleeuwen waren de kathedralen ter ere van god. De grote werken van de twintigste eeuw waren de snelwegen ter bevordering van de verplaatsing. En het grote werk van de eenentwintigste eeuw is het world wide web ter bevordering van het stilzitten.
8.
In The Guardian las ik de volgende uitspraak van een islamitische religieuze leider: "De Islam verbiedt het maken van massavernietigings-wapens."
Dat lijkt me een mensvriendelijk verbod.
De eerste keer dat er een atoombom ontplofte was op 16 juli 1945 te Alamagordo in de Amerikaanse staat New Mexico.
De natuurkundige Robert Oppenheimer had de leiding.
Hij was een kenner van het hindoeïsme. Hij kende de Bhagavad Gita en de uitspraak van Vishnoe: "Ik ben de oud geworden tijd, de vernietiger van de wereld."
Dat is ook wat Oppenheimer zei met tranen in z'n ogen na de succesvolle explosie. Hij zei: "Nu ben ik de dood, de vernietiger van werelden".
Waarom heeft de kennis van de uitspraak van Vishnoe hem er niet van weerhouden om de atoombom te ontwikkelen?
Wat waren dat voor tranen?
9.
Ik heb maar liefst zeven schitterende trauma's.
10.
Je voelt dat er iets aan het veranderen is in de wereld. Hele grote scharnieren zijn aan het draaien.
donderdag 26 december 2019
Daar schijnt de zon
Luster's Pink Original (2019) |
Er is donkerte in de vernieuwde zaaltjes.
Maar in één zaaltje schijnt de zon.
Daar hangt het schilderij Luster's Pink Original.
Het is geschilderd door Esiri Erheriene-Essi.
Zie je dat roze pak?
Ik wil ook z'n roze pak.
Roze is een mannelijke kleur.
woensdag 25 december 2019
dinsdag 24 december 2019
Mag ik u even storen?
Hij reageert dan zeer knorrig en onwillig, hoe beleefd je het ook aanpakt.
Vandaag was hij er weer. Hij was blikken gezeefde tomaten van het merk Mutti op elkaar aan het stapelen.
"Goedemiddag," zei ik, "mag ik u even storen?"
Ik vind het leuk om hem te storen.
"Wat nou weer?" zei hij.
zondag 22 december 2019
Piëta met hond (33) / Wat heb je gedaan?
De kliniek van dokter Ping lag in een park. Het was daar zo stil en het rook daar zo lekker naar bloemen, dat ik er ontroerd door werd.
Zo heel licht en zangerig, met een definitief begin en een open einde – ongeveer zoals een kristallen glas klinkt als je er met je nagel tegenaan tikt.
'Wat heb je gedaan?' vroeg ze.
Dat vond ik zo goed van Bram.
zaterdag 21 december 2019
Piëta met hond (32) / Cursus ademhalen
'Jij kunt mooi praten,' zei mevrouw de Wolf.
Mij niet aanraken! Ik deed als de bliksem m'n ogen open. Met een sprong was ik bij de deur. Ik smeerde 'm. Ik blies de aftocht.
Er waren veel mensen naar de begrafenis gekomen. Ik deed m'n best om de vogels vrij te laten, maar er kwam alleen maar machteloos gepruttel en gesputter uit m'n mond, hoe ik ook aan de grote Leonardo dacht. Lieve god, wat een gestotter. Ik wilde het over de oude Wolf en de rivier uit z'n jeugd hebben.