woensdag 9 oktober 2013

Melancholie die geen tegenspraak duldt

Simon Carmiggelt
In 1965 begon Simon Carmiggelt korte verhalen voor te lezen op tv.
Ik was toen zeven jaar.
Ik woonde nog thuis.
Mijn moeder keek soms naar een kronkel (zo werden de korte verhalen van Simon Carmiggelt genoemd).
Ik kon zijn stem en verhalen niet goed verdragen.

Misschien was het zijn melancholie die geen tegenspraak duldde.

Bij Van Oorschot is nu een boek verschenen met columns van Simon Carmiggelt: Carmiggelt gedundrukt.*

* Naar een versje van Carmiggelt zelf: "Hij zag zich al gedundrukt door van Oorschot / En mompelde: 'Ga ik dan niet teloor, God?'"

1 opmerking: