Het verlichte schip zag er luisterrijk uit

Ik was 's avonds nog even naar Albert Heijn gegaan om brood en roosvicee voor de meisjes te halen.
En spek. 
Ik woon in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam.
Dit gebied bestaat uit drie schiereilanden die met elkaar verbonden zijn door bruggen.
Toen ik terug naar huis fietste via de Oostelijke Handelskade¹ zag ik in de verte de lichten van een net afgemeerd cruiseschip. Het was al donker. Het verlichte schip zag er luisterrijk uit. Alsof een groot feest was binnengevaren in het donkere Amsterdam.
Ik fietste erheen. Ik kon de aantrekkingskracht van het verlichte schip gewoon niet weerstaan.
Het schip was gebouwd op de roemrijke Meyerwerf in Papenburg. Het lag met enorme touwen verankerd aan de kade en de reizigers verlieten het schip in kleine, verspreide groepjes.
Morgen of overmorgen vertrekt het schip weer. Dan zal haar melancholieke afscheidsroep in heel het Oostelijk Havengebied te horen zijn. 

¹ De schrijver Joseph Conrad over de Oostelijke Handelskade in The Mirror of the Sea (1906)