Dat is net over de Duitse grens bij Nijmegen.
Op een poort stond in grote gewone letters Airport Weeze.
We draaiden een uitgestrekt dorp binnen van verlaten kazernes, winkels, kinderspeel-plaatsen, postkantoren, scholen en een kerkje.
Twintig jaar geleden werd dit dorp nog bewoond door tweeduizend Engelse militairen met hun vrouwen en kinderen.
Nu is er geen levende ziel meer te bekennen.
De stilte van het bos is de nieuwe bewoner.
Maar het dorp is op zo'n manier verlaten en in stand gehouden dat je de Engelse militairen, hun vrouwen en hun kinderen meteen voor je ziet als je erdoorheen rijdt.
Je hoort het gejoel op de kinderspeelplaatsen en het geraas van een opstijgend militair vliegtuig.
Wonderlijk hoe zo'n recent verlaten dorpje zich niet zomaar gewonnen geeft aan de vergetelheid en zich met zijn laatste levenskrachten vastklampt aan de verbeelding van passerende reizigers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten