Op de Amsterdamse brug te Amsterdam:
Aan de Diemerzeedijk te Amsterdam:
Drie wintercliché's onderweg van IJburg naar Zeeburg:
– het vogelhuisje;
– het fietswiel;
– bomen langs een bocht in de weg.
Over de schoonheid en melancholie van bochten in wegen ontbreekt een encyclopedisch standaardwerk (The encyclopedia of road curves).
En ik heb al heel lang geen ijsbloemen meer gezien.
Die ijsbloemen mis ik ook al jaren, ik vermoed dat ze door een welvaartsziekte (behaaglijkheidssyndroom) zijn uitgestorven, althans in Nederland zijn gedecimeerd.
BeantwoordenVerwijderenDubbele ramen, daar komt het door. Die had ik niet op mijn zolderkamer in de Rozenhoflaan in Z. Elke winter waren de vensters bebloemd. Je blies je adem ertegen en dan kwamen er gaten in de bloempartijen, waardoorheen je naar buiten kon kijken. Ook kon je gaatjes krassen met je nagel. Aan de andere kant: in het huis van mijn moeder is nergens dubbel glas, en die klaagde er laatst ook over dat er geen ijsbloemen meer zijn.
BeantwoordenVerwijderen