Over schoonheid

De Albemarlefabriek bij de pont

De Albemarlefabriek is mooi om te zien.
Hij staat aan de overkant van het IJ met zijn voeten in het water.
Hij werkt dag en nacht.
Hij heeft geen slaap nodig (hij is chemisch).
's Nachts is de fabriek fel verlicht.
Dan is hij zeer fotogeniek.
Er werken vierhonderd-vijftig mensen in de fabriek.
Dit weet ik, omdat ik het las op een bord met informatie.
Ook las ik op het bord dat de fabriek zorgt voor schone mobiliteit.
En dat hij schone brandstof maakt.
En lithium voor batterijen in schone elektrische voertuigen maakt.
Wat een schone fabriek!

Nemen ze de stoelen mee naar buiten?

In Amsterdam-Noord zie ik soms twee of drie mannen op stoelen naast elkaar zitten.
Ze zitten voor hun huis of onder een boom.
Nemen ze de stoelen uit hun huizen mee naar buiten?
En nemen ze de stoelen daarna weer mee terug naar binnen?
Hier in het Oostelijk Havengebied heb ik zoiets nooit gezien.

Terwijl ik op de stoel zat

Wat ik zag

Vandaag ben ik voor de tweede keer gevaccineerd.
Dit gebeurde in de RAI te Amsterdam.
Ik kreeg de prik in m'n linkerarm.
"Prik maar in m'n linkerarm," zei ik.
Ik moest twee minuten op een stoel zitten en m'n vinger op de plek drukken waar ik geprikt was.
Op de afbeelding zie je wat ik zag terwijl ik op de stoel zat.

Vergeet niet om de lamp aan te doen

Mussolini in de immense Sala della Mappamundo

Deel 2 van de trilogie van Antonio Scurati over Mussolini heet M, de man van de voorzienigheid.¹
Het is slordig vertaald of slordig geschreven of allebei en het is mooi.
Aan het begin van de jaren dertig hield Mussolini kantoor in de immense Zaal van de Wereldkaart in het vijftiende-eeuwse Palazzo Venezia te Rome.
Hij had uitzicht op een groot plein en het grote plein had uitzicht op hem.
Elke dag als hij het gebouw verliet drukte hij zijn bode Quinto Navarro op het hart: "Vergeet niet om de lamp van mijn schrijftafel aan te doen als het donker wordt en die de hele nacht te laten branden, zodat de Italianen weten dat ik dag en nacht voor ze aan het werk ben."

¹ Zie hier over deel 1 van de trilogie

Warmte is inherent aan de zomer

Ik sprak iemand die steeds het woord "inherent" gebruikte.
Inherent dit, inherent dat.
"Verliezen is inherent aan tennissen," zei hij.
Daar begon hij mee.
We zaten onder een boom.
Later zei hij dat hij een kater had en hij voegde er aan toe: "Dat is inherent aan te veel drinken."
En nog weer later zei hij dat warmte inherent was aan de zomer (hij had het warm). 
Het was niet de eerste keer dat ik zo iemand ontmoette.

Plinius de Jongere in een brief aan keizer Trajanus

Keizer Trajanus (53-117) op een munststuk

U. vertelde gisteren in de auto op weg naar Wimbledon Park in A. dat Plinius de Jongere in een brief aan keizer Trajanus het volgende had geschreven over christenen: "Superstitio prava et immodica."
Wat betekent: "Het is een kwalijk en buitensporig bijgeloof."

Het gaat nu niet om jou

De Panamakade in 1990

Gisteravond om 19.25 uur op weg naar U. hoorde ik een man tegen een andere man zeggen:
"Het gaat nu niet om jou hè, het gaat om je moeder."
De twee zaten te drinken voor hun huis hier aan de Panamakade.
Het was een mooie, warme avond.
Ik was op weg naar U.

Over de schade die een paar duizend jaar monotheïsme heeft aangericht

Hier heb je het zesde klimaatrapport van de IPCC.
Het gaat over de schade die een paar duizend jaar monotheïsme heeft aangericht.
Langzaam maar zeker wordt de planeet onbewoonbaar.
Zie over deze kwestie ook het pamflet Over het niets en het nietsdoen 1, 2 en 3.
En zie ook de serie Geld, Grond, God (GGG) die vanaf de zomer van 2022 op deze blog te volgen zal zijn.