Over nietsdoen

Leeuw op kinetisch nulpunt

Nietsdoen is erop gericht om jezelf niet te verspillen (te verkwanselen).
Om je hele wezen bijeen te houden.
Om niet uit elkaar te vallen.
Om controle te houden over al je onderdelen.
De tijd gaat sneller als je iets doet, dat weet iedereen. Je morst tijd, knoeit tijd.
Is het al weer zo laat?
Je moet nietsdoen niet verwarren met met lui-zijn of uitgeput-zijn. De uitgeputten zijn vaak juist de actiefsten.
Nietsdoeners zijn de krachtigsten, de vitaalsten! Ze behouden kracht en vorm op een kinetisch nulpunt.
Maar wat zit ik hier toch telkens willekeurig welke gedachte te noteren die in mijn hoofd opkomt?
O ja, de stadsklok waarover ik eerder schreef is gelukkig weer terug.

Uit de serie Bijdrage aan een psychologie op basis van onze perceptie van tijd
Uit de serie De tijd