We praatten over koffie

Koffie

Ik was op een feestje. Er waren enkele schrijvers. Zoals zakenlui onder elkaar graag over zaken praten, ambtenaren over de ambtenarij en sportmensen over sport, zo praten schrijvers graag over geld. Er was ook een handelaar in koffie. We praatten over koffie.
Intussen hadden twee luidruchtige types die vlak naast ons stonden het over mooie openingszinnen. Daar wisten ze zo te horen heel veel vanaf. De handelaar in koffie vroeg of ik ook zoveel wist van openingszinnen. Ik zei: "Ze hebben niet speciaal mijn belangstelling." 

Waarop hij zei, zonder verdere omhaal: "Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs."¹

Daarna praatten we verder over koffie. 

¹ De openingszin van Gabriel García Márquez' mythologische roman Honderd jaar eenzaamheid.