Ik zocht overal naar mangopoeder

Urad dal

In de krant stond een portret van de schrijver Ilija Trojanow. 't Is nogal een kosmopoliet, die Trojanow, begrijp ik, en dus raadde hij een Indiaas gerecht aan. Jawel, want een kosmopoliet herken je onder andere hieraan, dat hij behalve mystieke dichters ook Indiase gerechten aanprijst.
Het gerecht heette Dal Makhani.
Het zag er zeer verrukkelijk en kosmopolitisch uit op de foto, dus ging ik het bereiden. Ik ben weliswaar door mijn vliegangst aan de grond genageld, dat betekent niet dat ik geen kosmopolitische gerechten kan bereiden.
Ik zocht overal naar mangopoeder. Uiteindelijk vond ik het bij een Chinese winkel op de Zeedijk. Groene pepers vond ik bij de Turkse winkel in m'n eigen buurt en urad dal (een Indiaas boontje, zwart van buiten, wit van binnen) bij een Surinaamse winkel in de Dapperstraat. De rest van de kosmopolitische ingrediënten – naanbrood, koenjit, kurkuma en garam masala – lagen gewoon in de schappen van Albert Heijn. En knoflook, verse gember, tomaten, room, koriander, chilipoeder, komijnzaad en boter hadden we zelf nog in huis.
Het smaakte zoals het eruit zag op de foto in de krant. Verrukkelijk en kosmopolitisch. Maar de kleuren waren niet zo mooi als op de foto.
Op de foto was sprake van een prachtig roodbruin met koriandergroen en dat was in mijn pan niet het geval.