Over zonlicht

Liggend in de Spaanse zon met mijn ogen dicht en met af en toe voor de zon schuivende wolken, zag ik achter mijn oogleden de in en uit beeld schuivende lepelachtige vormpjes die ik al mijn hele leven gewaarword in soortgelijke omstandigheden – zie het filmpje hieronder.
In werkelijkheid gaat het er sneller en langzamer, beveriger en vloeiender aan toe. En ook pulserender en transparanter. De lepelvormpjes – die vaak ook zelf nog veranderen van vorm – drijven of zweven rond in een steeds van kleur wisselende achtergrond, al naar gelang de intensiteit van het zonlicht.