De steiger dreunde onder zijn passen

Tegen het middaguur gingen we naar de steiger. Er lagen al wat mensen te zonnen. Sommigen waren zo rond en spekkig dat ze wel leken op walrussen die op de steiger waren geschoven om een paar uur van de warme zon te genieten, op doortocht naar koudere wateren elders op de planeet. Anderen waren zo mager als een spijker, bruin en tanig, met een gelooide, geplooide huid als van een oude hagedis. Ook waren er mensen met zo'n smakelijke, gladde, glanzende huid en zo'n soepele wendbaarheid in het water (als een zeehond of een otter) dat het gewoon een genot was om naar te kijken.
Om een uur of twee verscheen er op de steiger een bodybuilder in een nauwsluitende groene zwembroek. De steiger dreunde onder zijn passen.
Zijn lichaam was een indrukwekkend vlechtwerk van spieren.
Evengoed leek het alsof hij met een fietspomp was opgepompt.
Hij had geen handdoek bij zich, geen eten of drinken of flesjes zonnebrandcrème. Hij liep rechtstreeks naar de rand van de steiger en dook, zonder ook maar even te aarzelen, in het water.