Door het open raam hoorde ik flarden van een gesprek op straat. De flarden klonken zeer interessant. Het ging over liefde en overspel (zonder meer het interessantste wat er bestaat).
Ik zette de tv zacht door middel van de afstandbediening, maar toen kon ik nog steeds niet goed horen wat er op straat gezegd werd. In een reflex, een automatisme, een vlaag van gedachteloosheid, meer van mijn hand dan van mijzelf, richtte ik de afstandsbediening op het gesprek op straat en ik drukte op luider.
En weet je wat? Ze begonnen harder te praten. Wat een interessant en schunnig gesprek was het zeg! Ik ga het je allemaal niet vertellen, want iedereen heeft recht op privacy.
Ik heb een keer met een afstandsbediening door een straat gelopen en door het glas andrmans televisietoestellen harder en zachter gezet of van kanaal laten verspringen. Kattekwaad!
BeantwoordenVerwijderen