Over AI (over fictie en werkelijkheid)

Oude Telefunken radio

Er zijn op internet steeds meer door Artificiële Intelligentie (AI) gegenereerde beelden.
De techniek wordt almaar beter.
Het is niet makkelijk om AI-beelden nog van echte te onderscheiden. 
Als wat ik op internet zie niet echt is, is het nieuws op de televisie dan wel echt? En op de radio? En in de kranten?
Is het echt?
Om de proef op de som te nemen reisde ik met de trein via Wenen en Boedapest naar Kiev in Oekraïne en vandaar verder met een omweggetje via Charkov naar Luhansk in de Donbas.
En wat bleek?
Er was helemaal geen oorlog.
(In Kiev bezocht ik het Eerste Kievse Gymnasium van Konstantin Georgiejevitsj Paustovski).
Van Luhansk in de Donbas reisde ik met de trein naar Cherson.
(Daar bezocht ik het graf van Grigori Aleksandrovitsj Potjomkin. Het graf was er nog, maar de botten niet meer).
Van Cherson reisde ik via Odessa, Boekarest, Sofia, Istanboel en Beiroet naar Tel Aviv in Israël en met Israël Railways verder zuidelijk naar Gaza-stad in de Gazastrook.
Daar was ook geen oorlog.
Deze twee reizen droomde ik.*
Artificiële Intelligentie is de grafdelver van de massamedia en van het internet. Wij beleven het einde van een tijdperk dat begon met de uitvinding van de radio in de negentiende eeuw. De snel toenemende kracht van AI zal veroorzaken dat wij binnen afzienbare tijd nog maar één medium kunnen vertrouwen, namelijk onze eigen zintuigen. En wij zullen terug zijn bij onszelf, de oogkleppen af. 

* Ik droomde ze vannacht. Het waren droomreizen. Soms moet je het even over dromen hebben. De schrijver Isaac Bashevis Singer schreef in de roman Shosha: "Tsutsik, de wereld gaat jouw kant op, alles wordt langzaam maar zeker fictie." Zijn dromen fictie?