Terwijl ik aan het lopen was

Wat zou toch de reden zijn dat oude mannen graag met hun handen op hun rug lopen?
Dit vroeg ik me af terwijl ik aan het lopen was over het Cruquiuseiland hier vlakbij.
Ik merkte dat ik m'n handen op m'n rug had zoals oude mannen.
Meteen toen ik het merkte deed ik m'n handen weer gewoon langszij, om geen oude indruk te maken.
Maar ik vond het een fijne manier van lopen.

Er zijn twee soorten gebeurtenissen

Er zijn twee soorten gebeurtenissen:

1.
Gebeurtenissen die eerst gebeuren en dan pas worden beschreven.

2.
Gebeurtenissen die eerst worden beschreven en dan pas gebeuren.
Enige tijd geleden beschreef ik hoe, onder de enorme druk van m'n dikke buik, de middelste knoop van m'n jas losliet en als een projectiel door de supermarkt schoot. Ik moet bekennen: dit was niet echt gebeurd, het was dichterlijke vrijheid.
Maar een paar dagen nadat ik de gebeurtenis beschreven had – wat denk je?
En zo zie je maar weer, dat je altijd aandachtig naar de dichter moet luisteren, hem nooit moet onderschatten. Zijn verbeelding heeft voorspellende krachten. Let op: niet de dichter zélf is een ziener, maar zijn gedicht. Dat zegt ook Octavio Paz.

Wat A. zei

Onderweg naar de tennisbaan zei A.: "Mark Rutte is een politieke monnik. Het Binnenhof is zijn klooster en het torentje is zijn hermitage."
Dat vond ik zo goed gezien.

 

 

Daar hebben ze alles

Groene kool

Ik moest kopen: een groene kool en rauwe bieten.
Ik ging naar de Jumbo met een oppervlakte van 2000 m².
Daarna ging ik naar Albert Heijn met een oppervlakte van 1500 m².
Toen deed ik wat ik altijd doe als Jumbo en Albert Heijn het niet hebben.
Ik ging naar het Turkse winkeltje met een oppervlakte van 40 m².
Daar lagen de groene kolen en de rauwe bieten in overvloed in de schappen (daar hebben ze alles).
Ik vind groene kolen mooi. Met hun aderen als aderen op de handen van oude mensen (en hun wangen als de wangen van de Borneose Orang Oetang).

Ik denk dat Sigrid Kaag wel vaker op tafels danst

Het antwoord is ja.*
Ik denk dat Sigrid Kaag wel vaker op tafels danst.
De wereld – de kamer, je leven – ziet er heel anders uit vanaf een tafel.
Je zet je voeten op nieuw terrein.
Ik heb op tafel gedanst op de dag dat ik was afgestudeerd.
Ik danste erop samen met M., die ook was afgestudeerd.
F. was er ook bij, maar hij mocht niet op tafel. Hij was te dik.

* Het antwoord, bedoel ik, op de vraag uit een vorig bericht of Sigrid Kaag ook op tafel had gedanst als de stembuspeiling van woensdagavond het juiste aantal zetels had voorspeld.

Er zijn windmolens genoeg om tegen ten strijde te trekken

De windmolens van La Mancha

Sigrid Kaag klom woensdagavond op tafel en ging erop dansen.
Ze dacht dat haar partij D66 zevenentwintig zetels had.
Nu alle stemmen zijn geteld blijkt dat haar partij maar vierentwintig zetels heeft.
De grootste zetelwinst is daardoor behaald door Thierry Baudet.
Na opnieuw een dwaze en vergeefse campagne tegen windmolens won hij zes zetels.
Iemand zou Thierry Baudet een paard – Rocinante¹ – en een bediende – Sancho Panza² – moeten geven.
Er zijn windmolens genoeg in Nederland om tegen ten strijde te trekken.
Zou Sigrid Kaag ook op tafel hebben gedanst als de stembuspeiling van woensdagavond het juiste aantal zetels had voorspeld? 

¹ Het paard van de vernuftige edelman Don Quichot van la Mancha
² De dienaar van Don Quichot

Sigrid Kaag stampt niet en maakt geen lawaai

Sigrid Kaag praat en beweegt als iemand die veel gevlogen heeft. Ze is lichtvoetig. Ze stampt niet en maakt geen lawaai. Ze glimlacht. Dat hoort bij het leven in de lucht en tussen vreemden. Ze draagt niet de last van een grote woede en als ze wint danst ze op tafel. Overigens is het niet zo dat je van veel vliegen automatisch Sigrid Kaag wordt.

Als je 8 verticaal halveert krijg je 3

Mijn moeder in getallen

Als je het oneindigheidsteken (∞) rechtop zet, krijg je 8.
Als je twee 8-en naast elkaar zet krijg je 88.
88 is de leeftijd van mijn moeder. 
Als je 8 verticaal halveert krijg je 3.
Als je twee 3-en naast elkaar zet krijg je 33.
'33 is het geboortejaar van mijn moeder. 
De eerste drie cijfers van het getal π zijn 3,14 en daarom is 14 maart de internationale dag van het getal π.
π-dag is de geboortedag van mijn moeder.
Zondag waren we bij haar op bezoek om haar verjaardag te vieren.
Van π kennen we wel het begin maar niet het einde.

Er is weinig afstand tussen hem en de wereld

Lucebert / Dronkaard

1.
Onze politieke partijen verschillen zo weinig van elkaar, dat ze best kunnen fuseren tot één partij. Ik ga dan in de oppositie.

2.
"Vond je het fijn om te bonzen?" vroeg ik gisteren aan m'n hart.
"Heerlijk," sprak het, "harten zijn dol op bonzen."  

3.
De drie g's: grond, geld, god.

4.
De Russische schrijver Vasili Rozanov is een "innige" schrijver. Er is weinig afstand tussen hem en de wereld. Hij is bij de wereld zoals een jong dier bij het moederdier.

5.
Er is een nieuwe gedichtenbundel verschenen van Lucebert. Je zult zeggen: maar Lucebert is dood. Dat is waar, maar hij blijft na zijn dood gewoon doorschrijven (niet van dat benauwde).

6.
M'n agenda is helemaal leeg door de coronacrisis.

7.
De roman Le martyre de l'óbèse van Henri Béraud werd in 1981 door Willem Frederik Hermans vertaald als De martelgang van de dikzak. Het werd opgenomen in deel 19 van Hermans' Volledige Werken: Werk van anderen. Daarin o.a. ook Wittgensteins Tractatus logico-philosophicus.
Ga ik ook doen. Deel 3 van mijn Volledige Werken: Dode zielen. Deel 4: De man zonder eigenschappen. Deel 5: Honderd jaar eenzaamheid.

8. (Coronische overpeinzing 1)
Z. (16): "Het leuke van koekjes eten is dat je het zo goed in je oor hoort."

9. (Coronische overpeinzing 2)
M. (19): "Kijk jij wel eens hoe het gaat met de ruimtes tussen je tenen?"

Het rook lekker naar wind die van ver komt

Ik ging lopen (wandelen is ouwelijk).
De avondklok was al ingegaan. Het was ver na negen uur. Toch ging ik lopen. Ik had geen zin meer om thuis te blijven. Het waaide en het rook lekker naar wind die van ver komt.
Ik was alleen op straat (er was een avondklok). In de verte draaide een politieauto de kade op. Ik had geen geldige reden om op straat te zijn en dus verstopte ik me in een portiek. M'n hart bonsde. Vanuit het donkere portiek zag ik de politieauto voorbij rijden. Ik wachtte een poosje en liep verder langs het water.
Toen kwam de politieauto er weer aan. Ik dook het trappetje af naar de steiger waar iedereen 's zomers zwemt en verstopte me tegen de kadewand. Het bonsde.

Over de zuidwesterstorm van 11 maart 2021

Je stelt je aan

Zaterdag ben ik met bier drinken gestopt. In plaats van bier ga ik wodka drinken. Gisteren heb ik bij m'n slijter een fles wodka en zes wodkaglaasjes gekocht.
De reden dat ik met bier drinken gestopt ben is dat ik er dik van word, zoals ik gisteren al schreef. Mijn buik is zo dik, dat ik nauwelijks de glimmende zwarte knopen van m'n winterjas dicht kan krijgen. De stof zit helemaal gespannen rondom de knopen en laatst sprong er zomaar een knoop af onder de enorme druk en die schoot als een projectiel door de supermarkt. Hetzelfde is onlangs met een broeksknoop gebeurd.
Mijn vrouw zegt dat ik overdrijf. Letterlijk zei ze: "Je stelt je aan."

Hoeveel weeg je?

Dik Trom

Ik ben te dik. Ik eet te veel pasta en te veel gebrande pinda's en ik zit te veel op m'n stoel. 's Ochtends sta ik op en dan ga ik op m'n stoel zitten.
Laatst riep iemand dikzak naar me.
M., die even oud is als ik en even lang, weegt zestien kilo minder (hij is iets te mager).
En H., die ik gisteren in m'n eigen straat tegen het lijf liep (hij woont twee straten verderop), weegt elf kilo minder. Ik had hem lang niet meer gesproken.
"Hoeveel weeg je?" vroeg ik.
"Negenzeventig kilo," zei hij.

Ik ben niet veranderd

Iemand draaide op een platenspeler de grammofoonplaat Alladin Sane van David Bowie. 
Ik hoorde die muziek voor het eerst sinds veertig jaar.
Veertig jaar geleden bestond ik uit louter verwachtingen en verlangens.
Ik ben niet veranderd.

Over het standbeeld van The Iron Lady

Margaret Thatcher (1925-2013)

Het standbeeld van The Iron Lady is niet van ijzer.
Het is van brons.
Het wordt onthuld op 15 mei.¹










¹ The Iron Lady was de bijnaam van Margaret Thatcher

Over diversiteit

Er zijn te weinig mensen met drie benen in de Am-sterdamse gemeenteraad.

 

Over dozen met vleugels

M. had een doos koekjes gekocht bij de supermarkt.
Toen we de doos openmaakten ontdekten we dat er aan de zijkant vleugels zaten.
De vleugels kon je gemakkelijk uit het karton drukken waardoor het een doos met vleugels werd.
Meteen ging ik terug naar de supermarkt om te kijken of er nog een nog doos met vleugels was. En ja hoor.
En ik ontdekte nog een derde doos!

Over gedachtenstreepjes

P. liet het doosje gedachtenstreepjes op de grond vallen dat ik hem twee jaar geleden had gegeven.  
Alle gedachtenstreepjes lagen op de grond zoals op de foto te zien is.
Ik had hem mijn gedachtenstreepjes gegeven omdat die van hem op waren.

Over polyfonie

Het vogeltje op de foto maakt me al een paar ochtenden vanaf de dakrand wakker met een helder, glasachtig, ijspegelig keelgeluid.
Eerst dacht ik dat het geluid door meerdere vogels tegelijk gemaakt werd (polyfonie), maar het wordt door maar één vogeltje gemaakt.
Werkelijk, een zilveren keeltje!

W. vind het heel aannemelijk (over tennis)

De schrijver Vladimit Nabokov op
vlinderjacht in korte broek en kniekousen

De tennissport is mogelijk uit het vlinders vangen voortgekomen, zie de foto hiernaast.
Het vlindernet werd bespanning, de vlinder werd bal.
Het is zeer zeldzaam, wie weet eenmalig, dat een wetenschap – in dit geval de lepidopterologie – zich ontwikkelt tot sport. Let op: het is een hypothese, ik moet het nog onderzoeken, maar W. vindt het alvast heel aannemelijk!