zondag 31 januari 2010

Automobilisten die zich aan de regels houden

Er zijn automobilisten die zich op de linkerrijbaan van de snelweg aan de snelheidsbeperking houden, waardoor ze andere automobilisten gewoon verhinderen om de regels te overtreden.

zaterdag 30 januari 2010

Over cryptomnesie

Robert Morris
Ik had een goed idee.
Ik wilde een houten kist gaan timmeren die het geluid maakte van zijn eigen constructie*.
Maar nu lees ik in de krant dat de Amerikaan Robert Morris al in 1961 zo'n kist maakte.
En opeens herinnerde ik me de kist van Morris weer.  

* Geluiden zoals getimmer, geboor, gevloek.

Het wc-papier zal niet verdwijnen

Jonge gans
Economen voorspellen de totale ineenstorting van de papierindustrie.
Dat kan zijn, maar het wc-papier zal niet verdwijnen.
Tenslotte kun je je gat niet afvegen met een iPad.

Volgens Gargantua kun je je gat het beste afvegen met een donzige jonge gans.
Gargantua is een dik personage uit het boek Gargantua en Pantagruel van de Franse schrijver François Rabelais, die geboren werd in 1483 of 1494 in een dorpje in Midden-Frankrijk in de buurt van Chinon.

Hoe het almachtige incident onschadelijk te maken

Albert Einstein (1879-1955) was ook dom
Maandag
was de Encyclopedist van de Domheid te gast op de KNSM Sociëteit.

Hij heet Matthijs van Boxsel.
Ik ken hem.

Ik drink gewoonlijk geen alcohol op maandag (en ook niet op dinsdag, woensdag en donderdag).
Maar deze keer dronk ik wel alcohol want ik hield het inleidende praatje en dat gaat beter als ik aangeschoten ben.

Maar op maandag alcohol drinken, dat verstoort de rigide weekindeling op gewelddadige wijze.
De grootste bedreiging voor elk systeem is het incident.
Het incident is per definitie overtuigender, waarachtiger dan het systeem.

Hoe het almachtige incident onschadelijk te maken? Door het op te nemen in het systeem!

Over lezen en schrijven

Tekening: Stefan Themerson

vrijdag 29 januari 2010

Mijn slijter, hij zegt: mooi weertje

Mijn slijter, hij zegt: mooi weertje. Ik zie hem nergens. De stem komt achter een stapel dozen vandaan die tot aan het plafond reikt.
De hele dag is hij bezig met het verplaatsen van dozen en flessen in zijn kleine winkel op de hoek, terwijl hij tussendoor de klanten helpt. Zijn vrouw bekijkt het gedoe vanaf haar vaste plek buiten de winkel. Binnen is nota bene geen plaats voor haar. Af en toe moet zij zomaar lachen, alsof er ik weet niet wat voor grappigs is gebeurd.
Achter de toonbank, die ooit een nette en ordelijke toonbank geweest moet zijn, staan allemaal torens van flessen (in plaats van een nuttige winkelbediende).
Laten we zo'n toren eens wat nauwkeuriger bekijken. Hij begint op de grond met tien flessen. Daarop ligt dan een glazen plaatje, dan komt de volgende etage, bestaande uit minder flessen, en zo gaat het helemaal door tot aan het plafond. In de kurk van de bovenste fles is een groen of oranje papieren vlaggetje geprikt met de prijs erop geschreven in een duidelijk handschrift.
Ernaast staat nog zo'n toren en daarnaast een vervaarlijk overhellende stapel dozen. Het is werkelijk een wankel alcoholisch Manhattan.
Als de slijter een fles moet pakken die achter de toonbank staat, omdat een klant uitgerekend die fles wil kopen in plaats van een voor de hand liggender fles, dan moet hij eerst een speciale keukentrap van achteren halen om over de stapels en de torens heen te klimmen, een kunst waarin hij in de loop der jaren zeer bedreven is geraakt, hoewel hij bepaald geen slangemens is, eerder een behendige dikzak.
Wat zucht en steunt hij tijdens de klimpartij!
Erger is het, wanneer een klant zelf een hand uitsteekt naar een fles. Dan roept de slijter vanwaar hij zich ook maar mag bevinden in de winkel: ho!, meneer, laat mij dat maar even doen. En de hand van de klant schrikt terug. Het scheelde maar een haartje of de hele winkel, met alle handel erin, was te gronde gegaan!*

* Gisteren liep ik door een straat waar ik lang geleden woonde. Ik zag dat de slijterij op de hoek niet meer bestaat. Op papier bestaat hij gelukkig nog wel. Dit schreef ik over die slijterij in 1996.

zondag 24 januari 2010

Over het kloppen van het hart (over het koninklijke hart)

Salvador Dalí met het koninklijke hartje
Vijf jaar geleden maakte de kunstenaar Christian Boltanski een opname van zijn eigen hartslag.
Christian Boltanski bedacht dat het mooi zou zijn om opnames te hebben van de hartslagen van degenen van wie hij houdt, zodat hij ernaar kan luisteren als ze dood zijn.
Sindsdien werkt hij aan een bibliotheek van hartslagen, Les archives du coeur.

Hierdoor moest ik denken aan het kunstwerk El cor reial. Het is een kloppend hart van edelstenen. Het is gemaakt door Salvador Dalí.
Ik wil El cor reial graag kopen, maar ik ben niet rijk genoeg (ik wil graag rijk worden).

vrijdag 22 januari 2010

Als hij verliefd is

Alexei Shirov is een van de beste schakers van de wereld als hij verliefd is. Maar als hij niet verliefd is, dan stapelt hij fout op fout.

Terwijl we samen naar huis liepen

"De maan gaat met mij mee," zei Z. (5) terwijl we samen naar huis liepen.

Ze ontdekt het toen ik even stilstond terwijl zij verder liep.
De maan ging met haar mee en wachtte niet op mij.

Over verboden

"Ik functioneer het best als ik iets doe wat niet mag."

woensdag 20 januari 2010

Deze vind ik heel mooi (in de muziekwinkel)

Een blonde vrouw had een hele stapel cd's gekocht.
"Wat heb je allemaal gekocht?" vroeg haar vriendin (ik denk dat het haar vriendin was)
.
De blonde vrouw liet alle cd's zien die ze gekocht had.
"O, deze vind ik heel mooi!" zei 
de vriendin.
"Ja hè," zei de blonde vrouw, "die is met violen."

Ik heb tot laat getennist

Ik heb tot laat getennist.
Het lukt me niet om de slaap te vatten.
Dit komt door de rivieren van epinefrine die door mijn lichaam stromen.
Epinefrine is het moderne woord voor adrenaline.
Surinamers noemen het happy stof.

dinsdag 19 januari 2010

Over badminton

De shuttle heeft veertjes. Als het spel is afgelopen liggen de veertjes overal verspreid op de grond. 


 

De intrede van de dooi

Oud & Nieuw is onder de sneeuw vandaan gekomen.

maandag 18 januari 2010

Als er iets kleins misgaat

Het is niet erg als een groots plan in de soep loopt. Dat is dan simpelweg mislukt. Maar als er iets kleins misgaat (iets wat normaal gesproken automatisch goed gaat) dan is het wel erg. Vind ik.

Ik zie er gewoon tegen op

Thee drinken bevalt me. Ik zie er gewoon tegen op om op vrijdagavond weer te moeten beginnen met alcohol drinken.

Als ik ergens heen ga

Als ik ergens heen ga probeer ik altijd de kortste weg te nemen. Albert Heijn benader ik bijvoorbeeld langs de kade. Maar als ik terug ga van Albert Heijn weer naar huis dan lijkt een andere weg korter, namelijk niet langs de kade, maar langs de bloemenstal.
Mijn secretaresse, mevrouw Duifjes, vindt het allemaal maar bedenkelijk.

zondag 17 januari 2010

Couperus noemde dit: langs lijnen der geleidelijkheid

Vroeger zaten er twintig sigaretten in een pakje en rookte ik een pakje per anderhalve dag. Nu zitten er negentien sigaretten in een pakje en rook ik nog steeds een pakje per anderhalve dag. Als er over twintig jaar nog maar tien sigaretten in een pakje zitten, dan rook ik
dat weet ik zeker nog steeds een pakje per anderhalve dag. En stel dat er over vijftig jaar nog maar één sigaret in een pakje zit, dan zal ik nog altijd een pakje per anderhalve dag roken. Uiteindelijk zullen er nul sigaretten in een pakje zitten en zal ik nul sigaretten per anderhalve dag roken. De schrijver Louis Couperus noemde dit: langs lijnen der geleidelijkheid.

zaterdag 16 januari 2010

Over de groei van wenkbrauwen

Een vriend van P. beweert dat je wenkbrauwen gaan groeien door te veel masturberen. Hij heeft dit vastgesteld tijdens een periode van bedlegerigheid. 

(Courtesy PdW)

vrijdag 15 januari 2010

Wat ik moet kiezen

Ik drink vier dagen in de week geen alcohol en drie dagen wel. Op de dagen dat ik geen alcohol drink, drink ik thee. Er bestaan veel soorten thee. Ik weet als beginnend theedrinker gewoon niet wat ik moet kiezen.
Ik was in een restaurant. Er waren tientallen soorten thee om uit te kiezen. Aanvankelijk koos ik Hotel d' amour, maar die rook zo naar eau de cologne dat ik hem gauw weer terug stopte in de doos. Toen nam ik maar Cape Farewell.

Ik ben zelf m'n grootste tegenstander

Vaak was er niemand op de tennisbaan behalve ik.

Dan tenniste ik alleen.

Ik sloeg de bal hoog de lucht in (naar de overkant), sprong dan snel over het net, sloeg de bal hoog terug, sprong weer terug over het net etcetera.
Sindsdien ben ik zelf m'n grootste tegenstander.

donderdag 14 januari 2010

De macht verkwikt hem

Premier Balkenende is in de zeven jaar dat hij aan de macht is nauwelijks veranderd. Om te zien, bedoel ik. Dit is een teken dat de macht hem verkwikt in plaats van uitput. 

Hoe er een dode ezel door de lucht vloog

"Er was niemand op straat toen meneer Moroni de dode ezel met zijn Romeinse katapult wegschoot, maar als er iemand was geweest, had die gezien hoe er een dode ezel door de lucht vloog, een volmaakte boog maakte, over het bosje kurkeiken, het riviertje, de wijngaard, en als een scudraket neerkwam op het dak van huize Contarello. In het dorp wordt gezegd dat Contarello en zijn gezin in de woonkamer
Caramba, wat een verrassing! keken toen het gebeurde."

Uit:
Ik haal je op ik neem je mee van Niccolo Ammaniti.

Misschien was ze geestesziek?

Vandaag zat er een zwaan midden op de Van Eesterenlaan. Haar man
ook een zwaan stond aan de kant (op de stoep).
Er stond een lange rij auto's te wachten, tot aan de hoek van de Cruquiusweg en de Panamalaan. Misschien had de zwaan een poot gebroken of was ze geestesziek? Een vrouw zei: "Nee hoor, ze zit gewoon lekker in de zon."


woensdag 13 januari 2010

Over mijn nieuwe boek

Op papier is mijn nieuwe boek een bestseller.

dinsdag 5 januari 2010

Over mevrouw Duifjes

Mijn secretaresse, mevrouw Duifjes, kijkt me altijd heel misprijzend aan.

Over Haydn

"Alle Berlijners houden niet van Haydn." 

Uit: de krant